Εκείνος ο ένας, που θα σε κάνει να καταλάβεις, τι ΔΕΝ ήταν όλα όσα έζησες.
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Πόσα και πόσα κείμενα, πόσες λέξεις και πόσα quotes δεν έχουν γραφτεί για τον έρωτα.
Βιβλία, ταινίες, θεατρικά και ποιήματα, όλα να σου μιλούν γι’αυτό που στην πραγματικότητα, δεν μπορεί να περιγραφεί. Μπορείς μόνο να το νιώσεις. Μπορείς μόνο να το ζήσεις. Μπορείς να το αναγνωρίσεις από το χαμόγελο που αφήνει στο πρόσωπό σου.
Και κανένας “οδηγός για το πώς να τον/την κατακτήσεις”, δεν θα είναι ποτέ ικανός να σε κάνει να βρεις τον έρωτα που αναζητάς.
Κανείς coach, ομιλητής, ψυχολόγος, guru, δεν μπορεί να σε κάνει να το ζήσεις. Δεν μπορεί να σε κάνει να το “ξαναζήσεις”. Κανένα εγχειρίδιο οδηγιών δεν μπορεί να σου απαντήσει ούτε γιατί έφυγε, ούτε γιατί δεν θα γυρίσει. Ούτε πώς να γυρίσει.
Βλέπεις η αλήθεια συνοψίζεται σε μερικές πολύ απλές λέξεις που ανά τους αιώνες, δομούν τον έρωτα.
Αγάπη, θαυμασμός, νοιάξιμο, ενδιαφέρον, σεβασμός, αντοχή, ανοχή, επικοινωνία, αφοσίωση.
Ναι, τον πρώτο καιρό του έρωτα, όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα σε ένα συμβόλαιο που δεν διάβασες ποτέ. Τον πρώτο καιρό, νιώθεις το καρδιοχτύπι, την ένταση, τον κόσμο να περιστρέφετε μόνο γύρω σας και να μην έχει σημασία κανείς και τίποτε άλλο.
Όταν περνά ο καιρός όμως, όταν φεύγει η πρώτη ένταση, τότε χρειάζεσαι κι όλα εκείνα, που γίνονται ρίζα για τον έρωτα.
Στη ζωή και στον έρωτα, χρειάζεσαι γερές ρίζες, για να μπορείς να πετάς. Χρειάζεσαι ρίζες για να αντέξεις στα δύσκολα. Χρειάζεσαι και δυο χέρια πλεγμένα το ένα με το άλλο, να ζουν για το “μαζί”.
Κι αν με ρωτήσεις, αν ερωτεύεσαι μια ή πολλές φορές, θα σου πω πως μπορείς να ερωτευτείς δεκάδες φορές και να νομίζεις πως κάθε φορά, είναι η “αληθινή” φορά. Να μοιραστείς, να ταξιδέψεις, να ονειρευτείς, να φιλήσεις, να αγγίξεις, να πονέσεις.. μα μόνο μια, θα σε κάνει να νιώσεις κατάπετσα, να καταλάβεις μέχρι το μεδούλι, τι ΔΕΝ ήταν όλα όσα έζησες.
Εκείνος, θα είναι ο ένας..
ΥΓ. Αφορμή η μέρα.. μην την περιμένετε μωρέ για να ζήσετε. Ζήστε το, κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή.. έτσι, για την αλητεία.