Αν δεν ρωτήσεις αυτό που θες, δεν θα μάθεις αυτό που ελπίζεις..

Γράφει η Αντζέλικα Θεοφανίδη

Κάποιες φορές αρνούμαστε να κάνουμε ερωτήσεις γιατί φοβόμαστε την απάντηση. Θα μου πείτε τώρα εδώ δεν λέμε αυτά που θέλουμε όταν πρέπει θα κάνουμε ερωτήσεις που τρέμουμε να ακούσουμε την απάντηση; Οι άνθρωποι έχουν σταματήσει να μιλούν, να επικοινωνούν, να ακούνε. Έχουν δημιουργήσει ένα κουτάκι στο μυαλό τους όπου μπαίνουν όλες οι αναπάντητες ερωτήσεις και όλες οι υποτιθέμενες και φανταστικές απαντήσεις. Μια χαρά μας βρίσκω.

Δεν τολμούμε πλέον οι άνθρωποι, δεν διεκδικούμε αυτά που μας αρέσουν, αυτά που θέλουμε. Πάντα μας ακολουθεί η σκιά της απόρριψης, της μη αποδοχής. Δεν μας αρέσει το «όχι» αλλά τι να κάνουμε; Υπάρχει και αυτό. Ποιος τολμάει στ’αλήθεια να ρωτήσει αυτό που του καίει τα σωθικά και ας ακούσει το «όχι» για απάντηση; Διεκδικήστε! Μην είστε απλοί θεατές της ζωής σας. Μην υποτιμάτε τα θέλω σας και τις επιθυμίες σας.

Οι άνθρωποι δεν διαβάζουν σκέψεις, για να πάρετε αυτό που θέλετε, πρέπει να ανοίξετε το στόμα σας και να μιλήσετε. Καλά τα likes και οι καρδιές στα stories αλλά πηγαίνετε και ένα βήμα πάρα πέρα. Είναι ανθρώπινο να μιλάς με τον άλλον, είναι ωραίο να υπάρχει επικοινωνία. Μπορεί η απάντηση που θα λάβεις να σε εκπλήξει και να λες γιατί δεν άνοιξα το στόμα μου τόσο καιρό; Μπορεί η απάντηση να είναι αρνητική ναι, αλλά τουλάχιστον θα ξέρεις πως προσπάθησες και δεν θα μείνεις με την απορία.

Ρώτα! Τόλμησε! Ζήσε!