Αλήθεια αυτό το ξε-ερωτεύομαι υπάρχει;

Γράφει η Κατερίνα Μίσσια

Αλήθεια αυτό το ξε-ερωτεύομαι υπάρχει;
Με ρώτησε η κολλητή μου τις προάλλες και μόλις έχουμε περάσει ένα 3ήμερο πένθιμων εκδηλώσεων για το τέλος ακόμα μιας «αποτυχημένης» σχέσης της.

Αρχικά ΔΕΝ υπάρχει αποτυχημένη σχέση! Και ποιος ορίζει την επιτυχία της;
Ένα τσαφ και μια σχέση ξεκίνησε. Ερωτευτήκαμε, τη ζήσαμε, την περάσαμε, την κάψαμε, την κλάψαμε και φτου κι απο την αρχή! Σιγά την αποτυχία! Άλλη μια γραμμή στο ερωτικό βιογραφικό.
Και τώρα που είπα βιογραφικό, μου ήρθε στο μυαλό το γραφικό. Ναι μωρέ έχουμε γίνει λιγάκι γραφικούληδες.

Έρωτας Έρωτας Έρωτας
Ερωτεύτηκα μέχρι θανάτου.
Έρωτας για πάντα.
Μοναδικός Έρωτας και άλλες αμέτρητες εκφράσεις που ορίζουν και δίνουν ταυτότητες στον Έρωτα.
Ωπ ταυτότητες είπα ε; Πληθυντικός;
Αμέ! Πληθυντικός φυσικά!
Δεν είναι ένας ο Έρωτας. Δεν είναι για μια φορά!
Ο Έρωτας είναι αερικό…έρχεται, φεύγει, ξανάρχεται, σου ανταριάζει τη ζωή, την ψυχή, τα πάντα σου!

Και όπως έτσι απλά ερωτεύεσαι ΦΥΣΙΚΑ ξε-ερωτεύεσαι αλλά για να ερωτευτείς τον επόμενο!
Αυτή είναι η ζωή μας! Αυτή είναι η ζωή του έρωτα! Να γεννιέται, να πεθαίνει, να ανασταίνεται και να μας τα κάνει πάλι όλα μπάχαλο (για να μην πω κάτι άλλο και μας κόψει το ΕΣΡ)
Σημασία μεγάλη ας δίνουμε στον έρωτα όταν υπάρχει κι απ’ τους δυο. Όταν οι συνθήκες είναι τέτοιες ώστε να τον ζούμε όμορφο, έτσι όπως του πρέπει.
Όταν όλο αυτό αλλάζει, ναι ξε-ερωτεύσου και πήγαινε παρακάτω να ξανα-ερωτευτείς!
Κάνε το μικρό -ξε- ένα μεγάλο -ξανά- και τράβα παρακάτω.
Γιατί έτσι απλά γίνεται…όσο απλός είναι και ο έρωτας, γιατί αν δεν είναι απλός, δεν είναι έρωτας.