Μην παίξεις άλλο με το “καλό παιδί”, κοριτσάκι.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης

Κι εσύ τι έκανες για εκείνο το “καλό παιδί” που στάθηκε πλάι σου;
Τι έκανες για εκείνον τον τύπο που ήρθε στις 3 τα ξημερώματα να σε κρατήσει αγκαλιά;
Τι έκανες για εκείνον τον τύπο που ήρθε μαζί σου να κωλοχτυπιέται στους Locomondo αντί να πάει στον Αγγελάκα;
Τι έκανες για εκείνον που ήταν δίπλα σου κάθε στιγμή που τον χρειαζόσουνα;
Κάθε στιγμή που ήθελες να κλάψεις, να νιώσεις ασφαλής, να νιώσεις πως αξίζεις και είσαι επιθυμητή.
Τι έκανες για εκείνον που δεν σου έκανε τα χατήρια, γινόταν ο ίδιος το χατήρι σου!
Τον πούλησες κορίτσι μου.
Τον πούλησες φτηνά, ούτε καν τόσο όσο άξιζε.
Και τώρα που εκείνος πήγε παρακάτω, τώρα που εκείνος δεν γυρνάει να σε κοιτάξει και δεν είναι πια το αποκούμπι και η ασφάλειά σου, τον ζητάς πίσω.

Εκείνο το παραμύθι με τον λύκο και τον βοσκό, το θυμάσαι;
Θυμάσαι πώς τελειώνει;
Τελειώνει με το λύκο, να τρώει τον βοσκό.
Και το δικό σου παραμύθι κοριτσάκι, τελειώνει με εσένα, να λες “μείνε” και να ακούω “φύγε”. 
Τελειώνει με εσένα να λες “σε θέλω” και να ακούω “επιβεβαίωσέ με”. 
Τελειώνει με εσένα να λες “σε αγαπάω” και να ακούω “σε χρειάζομαι”. 
Τελειώνει με εμένα, να σου λέω “κρίμα” και εσύ να λες πως ήμουν ακόμα ένας μαλάκας.. 
Μόνο που την αλήθεια, θα την ξέρουμε πάντα και οι δυο.