Γέμισμα άδειων ψυχών σε ένα φτηνό γαμήσι.

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου

Εύκολα γαμήσια αγάπη μου.
Ανοιχτές πόρτες και άνθρωποι παραδομένοι στη ζάλη του ποτού.
Εύκολα γαμήσια.
Η νύχτα όλη δική σου να την κάνεις ό, τι θες, να την εκμεταλλευτείς όσο μπορείς.
Ένα σφηνάκι, ένα τσιγάρο, μια ματιά και ψήθηκε ήδη η κατάσταση.
Πόρτες διάπλατα ανοιχτές να μπεις, να δεις και έπειτα να φύγεις με τόση ευκολία.
Εύκολα γαμήσια.
Ψάχνεις να βρεις λύτρωση σε ό, τι σε καίει μέσα σου και καταλήγεις να τα θάβεις ακόμα πιο βαθιά σε βράδια ανούσια.
Σε βράδια περαστικά.
Πόδια διάπλατα ανοιχτά να μπει όποιος νομίζει. Και εσύ είσαι πρώτος σε όλα.
Πρώτος στα εύκολα.
Πρώτος στα εφήμερα.
Πρώτος στις εύπεπτες νύχτες.
Πουτάνα κοινωνία.
Οι “έρωτές” σου φαίνονται τα βράδια Παρασκευής και Σαββάτου. Ανάμεσα σε καπνούς και άφθονο αλκοόλ.
Κορμιά που κατά λάθος γίνονται ένα χωρίς την παραμικρή ιδέα αν πραγματικά το θέλουν.
Κορμιά που λικνίζονται σε έναν ξέφρενο ρυθμό μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Γουλιά και ξεπούλημα.
Τζούρα και επιφανειακό συναίσθημα.
Λες και κάποιος έθεσε τις ρυθμίσεις σε λειτουργία “αυτόματου πιλότου”.
Σήμερα θα βγεις.
Σήμερα θα πιεις.
Σήμερα θα περάσεις καλά.
Σήμερα θα γαμηθείς με ό, τι κάτσει.
Εφήμερα όλα.
Σχέσεις ρηχές, απλά για να υπάρχουν.
Βλέμματα άδεια που το μόνο που ζητούν είναι την φευγαλέα ευχαρίστηση.
Φλέρταρε εδώ, κέρνα ένα σφηνάκι εκεί δίπλα και ό, τι κάτσει.
Κοινωνία του “ό, τι κάτσει” και όχι του “ό, τι αξίζει”.
Ανάμεσα σε μουσικές, αλκοόλ και καπνούς οι πιο μεγάλες αυταπάτες.
Γέμισμα άδειων ψυχών σε ένα φτηνό γαμήσι.
Και;
Όλα καλά;
Όχι. Όλα δεν είναι καλά.
Όλα είναι σάπια.
Όλα είναι ψεύτικα.
Όλα για το θεαθήναι.
Όλα για τον κόσμο.
Όλα για έναν εικονικό κόσμο αποδοχής.
Και εσύ;
Που είσαι εσύ;
Ξεχασμένος σε μια γωνιά.
Ψάχνεις μανιωδώς τα διασκορπισμένα σου κομμάτια.
Άστο μην ψάχνεις.
Για να τα βρεις πρέπει να γυρίσεις πίσω σε κάθε ανούσια γνωριμία. Σε κάθε ανούσιο πήδημα. Σε κάθε ανούσιο σκόρπισμα της ψυχής σου.
Άστο.
Κάπου το έχασες.
Κι εσύ και όλοι μας.
Ίσως κάποια άλλη φορά.
Σε κάποια άλλη κοινωνία.
Σε μία κοινωνία που ζει για αυτά που αξίζουν και όχι για αυτά που “κάθονται” πιο εύκολα!