To πιο ωραίο σενάριο, να το ζήσετε επιτέλους μαζί!

Γράφει η Πράξια Αρέστη

Πόσα συναισθήματα χωράνε τελικά σε ένα χωρισμό;
Αγάπη και έρωτας μπλεγμένα μαζί με θυμό και εκνευρισμό.
Επιθυμία να γυρίσεις αλλά και φόβος να μην πονέσεις ξανά το ίδιο.
Να μην θες να επικοινωνήσεις ποτέ ξανά αλλά και να θες να πεις τόσα πολλά.
Να μην θέλεις να χάσεις ξανά την αξιοπρέπειά σου αλλά κάποιες στιγμές να θέλεις να τον ικετέψεις να τα βρείτε.
Να εύχεσαι ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, ότι κάτι θα αλλάξει αν ξαναπροσπαθουσάτε, όμως να θυμάσαι πόσες φορές το είπες αυτό και να χάνεις τις δυνάμεις σου.
Όμορφες αναμνήσεις που σε κάνουν να δακρύζεις και να γελάς την ίδια στιγμή.
Να σου λείπει τόσο…
άσχημες αναμνήσεις που σε κάνουν να δακρύζεις.
Ένα μυαλό γεμάτο σκέψεις και συναισθήματα που προσπαθείς να βάλεις σε τάξη μόνη σου. Εντελώς μόνη σου. Χωρίς τον άνθρωπο που αγαπάς, γιατί επέλεξε πάλι τη σιωπή, επέλεξε πάλι να σε αφήσει, επέλεξε πάλι να γίνει ο μεγαλύτερος σου πόνος, αντί να μείνει για να το λύσετε μαζί, ό,τι κι αν είναι αυτό.
Αν βρεις τη δύναμη να φύγεις για πάντα δεν είναι ότι δε θα πονάς. Κάτι μέσα σου για πάντα θα πεθάνει και ίσως να μην ξαναζωντανέψει ποτέ. Αν φύγει ο άλλος ο πόνος θα είναι αναπόφευκτος για λίγο ή πολύ καιρό ή για πάντα. Ποιος ξέρει;
Αν μείνεις θα καταλήγεις πάλι μόνη να πονάς γιατί πάντα θα γίνεται κάτι και θα φεύγει ή θα γίνεται αυτός που μισείς και θα θες να φύγεις εσύ.
Φαύλοι κύκλοι κι αδιέξοδα επειδή δύο άνθρωποι που αγαπιούνται δεν μπορούν να ελέγξουν τον κακό εαυτό τους. Δεν μπορούν να εμπιστευτούν, να χαλαρώσουν, να απολαύσουν κάτι τόσο μαγικό και υπέροχο. Την σπάνια χημεία και αγάπη μεταξύ τους.
Και το πιο ωραίο σενάριο, αυτό που θέλεις περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, δεν έρχεται ποτέ: Nα το ζήσετε, επιτέλους, μαζί.