Γράφει ο Ηλίας Μαυρόπουλος
Ξέρεις αρκετές φορές σε ακούω με προσοχή.
Ακούω όλα αυτά που μου λες, μετά σκέφτομαι αυτά που μου είχες πει, επίσης σκέφτομαι ακόμα και αυτά που δεν έχουμε πει ακόμα, γιατί να είσαι σιγουρη θα πούμε πολλά ακόμα!
Και όχι δεν είμαι κάποιος μάντης για να μπορώ να μαντέψω το μέλλον, όμως είμαι αρκετά αισιόδοξος και απόλυτα σίγουρος πως τέτοια αγάπη δεν μπορεί να χαθεί!
Δεν μπορεί ένας τέτοιος έρωτας χωρίς καν να έχει ολοκληρωθεί να τελειώσει ετσι απλά και μόνο με λόγια.
Ξέρω έχω κάνει λάθη, ναι έχω κάνει και ειναι πολλά, όμως θα το παλέψω δεν θα το αφήσω να περάσει ετσι απλά.
Άλλωστε σου το έχω ξαναπεί ο θεός δίνει καταιγίδες σε αυτούς που μπορούν να τις αντέξουν, και εμείς αγάπη μου αντέχουμε, το έχουμε αποδείξει ο ένας στον άλλον, και ο καθένας από εμάς το έχει αποδείξει στον εαυτό του.
‘Ηδη μου έχεις πει πως ανακάλυψες καινούργιες πτυχές του εαυτού σου. Αντιδράς με τρόπους που πριν δεν αντιδρουσες. Το ίδιο και εγώ λοιπόν.
Και ξέρεις; Κάθε τι καινούργιο ειναι και αυτό δώρο, και ναι ειναι δώρο θεϊκό.
Μαζί καρδούλα μου λοιπόν θα περάσουμε την όμορφη αυτήν καταιγίδα, και πίστεψέ με στο τέλος της, θα αντικρύσουμε το πιο όμορφο ουράνιο τόξο που έχουν δει ποτέ τα μάτια μας.
Γιατί το “μαζί”, το αξίζουμε και το μπορούμε!
