Υπάρχουν και οι αλλιώτικοι Άντρες
Γράφει η Κάτια Μηλιαράκη
Υπάρχουν οι άντρες. Υπάρχουν, όμως, και οι Αλλιώτικοι άντρες. Μιλάμε για τύπους με ψυχές ανορθόδοξες που δεν μετράνε τη ζωή τους με τις αναπνοές που παίρνουν, αλλά με τις στιγμές που τους -και σου- κόβουν την ανάσα. Σκέφτομαι πως μόνο το Αλλιώτικοι ίσως φωτογραφίζει εκείνα τα αρσενικά που σιωπούν, όταν όλοι μιλούν, αναχωρούν, όταν οι άλλοι προσέρχονται, επιλέγουν να αγαπούν -εσωτερικά αλλά παράφορα- όταν όλοι οι άλλοι ζουν για κραυγαλέες καψούρες βουτηγμένες στο φτηνό αλκοόλ των μπουζουκιών.
Άντρες ασχέτως ηλικίας- που…
…θεωρούν καλύτερο να κάνουν κάτι αφόρητα βαρετό με class και style, παρά κάτι επικίνδυνο χωρίς class και style.
…τελικά «λατρεύουν» να μισούν τον εαυτό τους αφού ποτέ δεν γνώρισαν κανέναν άλλο άνδρα, ο οποίος θα προτιμούσαν να είναι.
…ακόμα και αν αυτό που είναι περιγράφει μια αυταπάτη, αυτοί νιώθουν πως είναι μια ενδιαφέρουσα αυταπάτη.
…ξυπνούν χωρίς ξυπνητήρι και συχνά χωρίς λόγο από τις 3:30 τα χαράματα από ιδέες, τύψεις, αγάπες, σχέδια, projects, ή κοιμούνται με δυσκολία στις 4 πμ από «φωνές», ευθύνες, έννοιες, συναισθήματα και “καταιγίδες” στριμωγμένα στο κεφάλι τους.
Άντρες ο οποίοι…
…ξέρουν να περιμένουν γιατί, ίσως, κάποτε βιάστηκαν.
…είναι καλή παρέα για τον εαυτό τους αφού :«Υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα από το να είσαι μόνος, όμως συχνά παίρνει δεκαετίες να το συνειδητοποιήσεις, και συχνά όταν το κάνεις είναι πολύ αργά και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το πολύ αργά»
…δεν φοβούνται τις στραβές, την απόρριψη, τις αναποδιές, τα χαστούκια, τα στραπάτσα αφού έχουν συνειδητοποιήσει πως: «Πρέπει να πεθάνεις μερικές φορές, πριν μπορέσεις πραγματικά να ζήσεις»
…γνωρίζουν πως πιο χρήσιμο να γιορτάζεις τη ζωή από το να φοβάσαι τον θάνατο.
…έχουν κάνει στάση ζωής την παραδοχή πως ο χρόνος -αχ αυτός ο άτιμος ο χρόνος-δεν μπορεί να υπολογιστεί, να εκτιμηθεί, να πολλαπλασιαστεί ή να κοπεί,να μοιραστεί, να χαθεί… ή να μετρηθεί με ωρολογιακούς μηχανισμούς, παρά μόνο με αλήθεια, αφοσίωση και πάθος.
Ο Αλλιώτικος Άντρας είναι αυτός που η ίδια η ζωή του έχει στραπατσάρει και το πρόσωπο, και την αξιοπρέπεια, και τον εγωισμό, αλλά εκείνος παλεύει -ακόμα με αγριότητα πολεμιστή και ρομαντισμό ιππότη- για την καλύτερη εκδοχή του. Με ή χωρίς, Από… Έως.
Ο Αλλιώτικος Άντρας έχει συνειδητοποιήσει πως:
…σε αυτή τη ζωή, ή κολυμπάς ή πνίγεσαι
…στα 58 είναι καιρός να σταματήσει να συμπεριφέρεται σαν 18
… “Γνώσεσθε τήν ἀλήθειαν, καί ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς”
…οι πιστωτικές του παραμένουν ο καλύτερος φίλος της γυναίκας….
…το Μαζί είναι υπερδύναμη
…κάθε «όπλο» είναι γεμάτο
…τον σκύλο σου τον εκπαιδεύεις εσύ
…χωρίς γυναίκες όλα τα χρήματα του πλανήτη δεν θα είχαν καμία σημασία.
…τα γράμματα του Playboy και του Penthouse προφανώς δεν είναι αληθινά
…ο γάμος είναι σαν πυρηνικός πόλεμος. Δεν υπάρχουν νικητές. Μόνο επιζήσαντες
…η εξουσία – ή μήπως η Αγάπη;- παραμένει το καλύτερο αφροδισιακό
… να φορέσει γραβάτα
…που θα φάει τα καλύτερο ribeye της πόλης
…ότι «Ποτέ δεν πρέπει να αρχίζεις μία δουλειά, μία μάχη, μία ερωτική σχέση αν ο φόβος της ήττας επισκιάζει την προοπτική της νίκης», όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης Ωνάσης
…γιατί η τεκίλα πίνεται straight
…πότε να βάλει Βοσκόπουλο στο maximum και να την κοιτάξει λιγωμένος
…ποια είναι η κατάλληλη στιγμή για να χαμηλώσει το φως
…πως να ξεκουμπώνει ένα περίπλοκο σουτιέν
…πως ο καλύτερος του καθρέφτης είναι ένας παλιός του συμμαθητής.
…όσα σου στερεί η χρόνος τα κερδίζεις με την εμπειρία
…ότι ο γάμος είναι ένα ρομαντικό μυθιστόρημα στο οποίο ο ήρωας πεθαίνει στο πρώτο κεφάλαιο.
…πότε να μην προσπερνάει στην Εθνική
….ότι το αληθινό μέγεθος της περιουσίας του είναι το πόσο αξίζει όταν έχει χάσει τα πάντα
…όταν αρχίζει το ματς οι γυναίκες σιωπούν!
Πάνω απ όλα όλα, όμως, οι Άντρες, δεν μπορούν,τα κλάματα, τις γκρίνιες και τις φλυαρίες.
Κι εγώ- πάλι- είπα πολλά!…