Γράφει η Blonde Commando
Ρωτάς τι θέλω να σου πω και τι σκέφτομαι και εγώ χαμογελάω απλώς που σε βλέπω. Και χαίρομαι τη στιγμή μαζί σου. Ονειρεύομαι κρυφά χιλιάδες τέτοιες μικρές στιγμές που με περιμένεις να εμφανιστώ και σε φιλάω αθώα στο μάγουλο σα να έχω κάνει κοπάνα από το φροντιστήριο. Σε βλέπω μετά τη δουλειά και δεν καταλαβαίνω πώς περνάει η ώρα και φτάνω στο σπίτι μου τα ξημερώματα.
Η μυρωδιά του λαιμού σου έχει γίνει η αγαπημένη μου μυρωδιά και το γέλιο σου μου φτιάχνει τη διάθεση. Κάνω χαριτωμένα τον κλόουν για να εισπράξω περισσότερο απ’ το γέλιο σου. Δεν μου αρέσει όταν είσαι μελαγχολικός. Πάντα έχω την ανασφάλεια ότι δεν τα καταφέρνω καλά.
Σχεδιάζω τις εκπλήξεις που θα σου κάνω, τα μέρη που θέλω να πάω μαζί σου, τις θάλασσες που θα ατενίσουμε μαζί. Τα κάνω προβολή στο μυαλό μου τις μέρες που νομίζω πως δεν υπάρχει τίποτα όμορφο εκεί έξω. Ύστερα αυτοσαμποτάρομαι και διαγράφω τα σενάριά μου φοβισμένη. Φοβάμαι μήπως είσαι και εσύ από εκείνους που βάζουν φωτιές στα όνειρα των άλλων. Και ελπίζω να είσαι από αυτούς που τα κάνουν όλα πιο μαγικά, όπως τα έχεις κάνει μέχρι σήμερα.
Μυρίζει βροχή αλλά πλησιάζει το καλοκαίρι. Μου λες ότι με βρίσκεις όμορφη με τα μαλλιά πιασμένα πρόχειρα, την χαρακτηριστική μου αμηχανία ενίοτε, το αμακιγιάριστο πρόσωπό μου, τις ημέρες που δεν προλαβαίνω να βάλω κραγιόν. Σου λέω ότι σε βρίσκω υπέροχο με τις κακές σου στιγμές, τα λάθη σου, ακόμη κι όταν δεν μου λες αυτά που θα ήθελα να ακούσω και προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω το βλέμμα σου ή τις σιωπές σου.
Είναι ωραία αυτά τα καλοκαιρινά ραντεβού. Πού και πού τα σκιάζουν οι εμπειρίες μας από τους ανθρώπους. Όλα ξεκίνησαν με φως και φεγγάρια και μουσικές και υποσχέσεις. Όλα τέλειωσαν με πόνο, ξεπούλημα, εγκατάλειψη της προσπάθειας. Κάποτε ήταν αυτονόητο να προσπαθούμε για τον έρωτα. Σήμερα τον εγκαταλείπουμε για κάτι πιο βολικό που λέγεται συνήθεια.
Εμείς οι δυο μπορούμε να μην είμαστε συνηθισμένοι. Μπορώ να πιστεύω ότι είσαι τα πάντα και να σου κρατώ το χέρι στα σκοτάδια. Μπορώ να συνεχίζω να εξερευνώ τον κόσμο κι εσύ να είσαι το αγαπημένο μου μέρος για να κρυφτώ από αυτόν όταν πιέζομαι. Και θέλω να πιστεύεις σ’ εμένα όταν δοκιμάζομαι. Και να σε κρατάω σφιχτά στον καναπέ. Και να ξυπνάω μαζί σου τις Κυριακές. Και να μη θυμάμαι πώς ήταν η ζωή χωρίς εσένα.
Τι σκέφτομαι; Άσπρα σπιτάκια, ήρεμες θάλασσες, πανσέληνο. Όμως όλα είναι φόντο πίσω σου κι εσύ είσαι το επίκεντρο. Γύρω σου περιστρέφεται ερωτευμένο το φετινό καλοκαίρι…
Other Articles
