Γράφει η Κέλλυ Μπόζα
Ανθρωπάκια θα γνωρίσεις στη ζωή σου πολλά.
Κοίτα να είσαι προσεκτικός και να ξεχωρίσεις μέσα στο πλήθος τον Άνθρωπο.
Μπορεί να μην φοράει κοστούμι ή να έχει καλογυαλισμένα παπούτσια, αλλά κρύβει καρδιά καθαρή και διαφανή σαν διαμάντι.
Μην ξεχαστείς και προσπεράσεις ακουμπώντας βιαστικά τον ώμο του.
Τα βλέμματα σας πρέπει να συναντηθούν.
Θα υπάρξουν χέρια τα οποία θα σε αγγίξουν και θα σε αδειάσουν.
Θα υπάρξουν χυδαία ανθρωπάκια που θα σε λυγίσουν.
Που με τα λόγια τους θα σου τάζουν το σύμπαν ολάκερο και θα στο δίνουν θρυμματισμένο στα χέρια σου.
Ανθρωπάκια που θα σε φθονούν όταν χαμογελάς και θα αναμένουν το πρώτο σου δάκρυ για να ανασάνουν. Ανθρωπάκια που τα ψέματα τους θα είναι η αλήθεια τους και η λέξη ανιδιοτέλεια παντελώς άγνωστη στο λεξιλόγιο τους.
Κακόβουλα πλασματάκια που θα σου ρουφάνε κάθε χιλιοστό της ενέργειας σου σαν μοναδική τους τροφή.
Μην απογοητευτείς.
Έχε τα μάτια σου ανοιχτά,την καρδιά σου καθαρή για να καλοδεχτείς τον Άνθρωπο που θα συναντήσεις.
Που με μάτια άδολα,αγκαλιά ανοιχτή,ψυχή ατόφια και χαμόγελο πηγαίο θα δώσει άλλο χρωματισμό στη ζωή σου. Θα είναι παρόν είτε με τη μορφή φίλου,συγγενή,συντρόφου,αγνώστου μέσα στο πλήθος.
Θα σε διδάξει για την προσφορά,την δοτικότητα χωρίς αντάλλαγμα,για τον καλό λόγο χωρίς συμφέροντα,για την καλοσύνη χωρίς λογική.
Δεν φοράει φωτοστέφανο,αλλά έχει μια λάμψη πρωτόγνωρη.
Και όχι δεν είναι άγγελος.
Άνθρωπος είναι με Α κεφαλαίο!
Που έχει πονέσει, αδικηθεί,πληγωθεί αλλά δεν έχει ξεχάσει να αγαπάει ,δεν κλείστηκε στα στενά όρια του κύκλου που λέγεται εγωισμός, πάρτη, εαυτούλης.
Εκεί … Είναι μπλεγμένος μέσα στο πλήθος…
