Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Δεν κουράστηκες ακόμα να τους δικαιολογείς όλους;
Δεν κουράστηκες να στεναχωρείς και να πιέζεις τον εαυτό σου προκειμένου να μη στεναχωρηθούν οι άλλοι γύρω σου;
Δε βαρέθηκες να σπαταλάς τον χρόνο σου, ψάχνοντας δικαιολογίες για τον έρωτα που σε σακάτεψε;
Δε βαρέθηκες να ψάχνεις το καλό στους φίλους που σε πούλησαν φτηνά;
Απορώ με σένα αλλά και σε θαυμάζω παράλληλα.
Ψάχνεις συνεχώς κάτι θετικό μέσα στον αρνητισμό που υπάρχει γύρω.
Δίνεις αμέτρητες ευκαιρίες σε ανθρώπους που δεν τις αξίζουν και δεν τις εκτιμούν.
Και σε ρωτώ. Πότε θα νοιαστείς για το δικό σου το καλό και το δικό σου δίκιο;
Σταμάτα να αναλύεις το καθετί και να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα.
Έχει διαφορά να αγαπάς και να συγχωρείς από το να ανέχεται τα πάντα αφιλτράριστα.
Είναι άδικο για σένα.
Ακούς;