Έλα για λίγο, να τελειώσουμε όλα εκείνα, που αφήσαμε στη μέση.

Γράφει η Κατερίνα Μαυρίδου

Γύρνα για λίγο. 
Για μια νύχτα μόνο. 
Τόσο όσο κρατάει ένας έρωτας. Τόσο όσο κρατάει ένα φιλί. Το φιλί που μου χρωστάς. 
Δεν αξίζει μια ζωή που δεν θα αγγίξω τα χείλια σου. 
Δεν αξίζει μια ζωή που θα είσαι η πρώτη μου σκέψη κάθε πρωί και η τελευταία κάθε βράδυ, αλλά δεν θα νιώθω την αγκαλιά σου. 
Δεν αξίζει μια ζωή που θα αναζητώ τον ήχο σου και τη μορφή σου στους περαστικούς και θα σπαταλάω τη ζωή μου σε όλα τα “και αν..” 

Σε περιμένω για να κλείσουμε όλα εκείνα τα μισά που μας κρατάνε πίσω. Εκείνα τα μισά που μας αφήνουν ανολοκλήρωτους. 

Ένα ταξίδι σε μια θάλασσα με μεγάλα κύματα για να χαθούμε μέσα τους. 
Ένα βιβλίο που θα το διαβάζουμε μαζί, σελίδα σελίδα. 
Τα χέρια μας πλεγμένα βλέποντας ταινίες παλιακές, από εκείνες που τόσο σου αρέσουν. 
Ένα κρασί, από το ίδιο ποτήρι. Γουλιά γουλιά.
Έναν πρωινό καφέ στο κρεβάτι. 

Θέλω να μην είσαι πια το απωθημένο μου. Να μην είσαι εκείνο το ανολοκλήρωτο που κάποτε ονόμασα απόλυτο και αλυσόδεσα κάθε ελπίδα μου για παρακάτω. 

Θέλω να φθαρείς. Να αποκτήσεις ελαττώματα. Να γίνεις άνθρωπος και να εκπέσεις από το βάθρο του έρωτα που ζεις. 

Γύρνα. 
Για μια νύχτα, για έναν έρωτα, για ένα φιλί. 

Για να μπορέσω να πάω παρακάτω…