Η ψυχή γερνάει, όταν σταματήσεις να αγαπάς το παιδί μέσα σου..

Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη.

Και συνειδητοποιείς λοιπόν πως τα χρόνια περνούν γρήγορα, το κοντέρ τρέχει, οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν και η εμφάνιση το επισφραγίζει!
Και προσπαθείς να βρεις το ρήμα που πονάει λιγότερο.
Δε σου αρέσει το “γερνάω”, διαλέγεις το “μεγαλώνω και ωριμάζω”!
Δε σου αρέσει να λες “μέση ηλικία”, προτιμάς “ηλικία πιο δημιουργική”!
Παιχνίδια με τις λέξεις και τους αριθμούς δηλαδή ενώ ξεχνάς το βασικό.
Δε γερνάς επειδή ασπρίζουν τα μαλλιά σου ή αποκτάς τις πρώτες ρυτίδες.
Γερνάς όταν μαυρίζει η καρδιά σου και αρρωσταίνουν οι σκέψεις σου.
Γερνάς όταν σταματάς να γελάς, να χορεύεις, να ερωτεύεσαι!
Όταν αφήνεις τη συνήθεια να σου φτιάχνει το καθημερινό σου πρόγραμμα, όταν μιζεριάζεις και οι εκφράσεις του προσώπου σου είναι μονίμως μελαγχολικές.

Κανένας δε γερνάει όταν κάνει πράγματα που τον ευχαριστούν κι όταν δεν επιτρέπει η καρδιά του να γεμίζει δηλητήριο.
Κανένας δε γερνάει όταν πλημμυρίζει τη ζωή του με αγάπη, ευγένεια, χαμόγελα, όνειρα..
Γερνάει όμως όταν επιτρέπει σε τοξικούς ανθρώπους να έχουν χώρο στη ζωή του.
Γερνάει από τα αρνητικά συναισθήματα, τις απαισιόδοξες σκέψεις, τα απωθημένα που εκδικούνται επειδή αγνοήθηκαν!

Δες λίγο τα παιδιά! Τσακώνονται και αμέσως αγκαλιάζονται. Κατεβάζουν μούτρα μεταξύ τους και την ίδια ώρα κανονίζουν το επόμενο παιχνίδι τους.
Ας τα μιμηθούμε λίγο. Ας μην επιτρέψουμε στην ψυχή μας να διαγράψει το παιδί που έχει μέσα της.
Είχαν δίκιο οι παλιοί που έλεγαν “θα γεράσεις γρήγορα αν θυμώνεις, αν γκρινιάζεις και αν μιζεριάζεις συνεχώς!” Λέω να το σκεφτούμε!