Τα λάθη γίνονται μια φορά, κι εγώ δεν θα κάνω άλλο μαζί σου..

Γράφουν η Μαρία – Γεωργία Σαντορινιού και η Μαρία Κυπραίου

Ήμουν πάντα έτσι απο παιδί. Διάβαζα, ενθουσιαζόμουν, έπαιζα, βαριόμουν και έφευγα. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος καρδιά μου. Έτσι γεννήθηκα και έτσι θα πεθάνω. Έιχα τη διάθεση να το αλλάξω αλλά μου έφυγε, όπως έφυγες και εσύ. Και δεν πειράζει που μας τελείωσες γιατί υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές.
Τί λέγαμε;

Βαριόμουν και έφευγα. Και με εσένα βαρέθηκα πολύ, με κούρασες. Ώρα τώρα να γυρίσω νέα σελίδα, άνοιξα βλέπεις καινούριο βιβλίο και θα αφοσιωθώ εκεί τώρα. Το φως του κομωδίνου που γέμιζε τη σκιά σου στο δωμάτιο είναι πλέον κλειστό και το δικό μου άνοιξε στη θέα του νέου μου βιβλίου. Ήρθε η ώρα να ξεφυλίσω τη ζωή, η οποία δεν σε περιλαμβάνει.

Λυπάμαι που σε πλήγωσα αλλά έτσι είμαι εγώ. Εσύ μου ζήτησες να αλλάξω αλλά αυτό δεν γίνεται. Εγώ απο την άλλη δεν θα στο ζήταγα ποτέ. Βλέπεις, η διαφορά μας είναι οτι εγώ επέλεξα ακριβώς αυτό που είδα ενώ εσύ διάλεξες το περιτύλιγμα αλλά το δώρο ήθελες να το αλλάξεις.

Λυπάμαι.

Λυπάμαι που σε αγάπησα. Δεν άξιζε μάτια μου. Η μορφή σου, σε όποιο σταθμό και αν κατέβω πάντα θα δραπετεύει στο μυαλό μου. Βλέπεις εγώ δεν είμαι από τα άτομα που γρήγορα αλλάζουν μια σελίδα αλλά αν αποφασίσω να το κάνω. Θα το κάνω.

Και τότε στην θέση του θα έρθει μια απλή ανάμνηση.
Ναι, έτσι θα σαι.
Μία ανάμνηση και τίποτα παραπάνω.
Δεν αξίζει να σε σκέφτομαι και να χαλιέμαι.
Έμαθα στην ζωή μου να προχωρώ και να μην γυρνάω πίσω.

Πες με αμείλικτη, αλλά τις ευκαιρίες μου ξέρω πού τις δίνω και ποιός τις εκτιμάει .
Μην με περιμένεις γιατί εγώ θα βαδίζω σε ένα κόσμο, δικό μου, χωρίς ήρωες και δράκους.

Σε ένα κόσμο με ήρωα εμένα και με συμπροταγωνιστή τον άνθρωπο μου.
Αυτόν θα τον επιλέξω ανάλογα με το καρδιογράφημα του.
Σε ποιο χτύπημα έχει εμένα και σε ποιο χτύπημα βάζει το συμφέρον του.

Πίστεψε με, λάθος αυτή την φορά δεν θα κάνω.
Γιατί τα λάθη γίνονται μόνο μια φορά.