Να είσαι περήφανος αν μπορείς να λέγεσαι “ευαίσθητος”. Δεν έχουν μείνει πολλοί.

Γράφει ο Τριστάνος

Φαίνεται παράξενο, όμως στη σημερινή εποχή υπάρχουν ακόμη ευαίσθητοι άνθρωποι. Άνθρωποι που είναι ευαίσθητοι ψυχικά και πνευματικά.
Είναι άραγε ένα προτέρημα, ένα πλεονέκτημα ή ένα βάρος που το φορτωθήκαμε χωρίς να το θέλουμε;
Η ψυχική ευαισθησία δυστυχώς υπάρχει ολοένα και πιο σπάνια.

Είναι εκείνη η ευαισθησία που σε κάνει να σφίγγεται το στομάχι σου και να πονάει η ψυχή σου, όταν δυσάρεστα γεγονότα συμβαίνουν στον κόσμο γύρω σου.

Το να είναι κάποιος ευαίσθητος παραπάνω από το κανονικό, είναι μια μορφή κατάρας, όταν μάλιστα ζεις σ’ έναν δύσκολο και σκληρό κόσμο.

Απ’ την άλλη μεριά όμως, η ευαισθησία είναι και δύναμη.

Είναι πλουραλισμός συναισθημάτων και καλύτερη αντίληψη στις εικόνες, στη μουσική, στις γεύσεις, στα χρώματα της φύσης και σε άλλες λεπτομέρειες, που οι ευαίσθητοι άνθρωποι έχουν τα ανάλογα πλήκτρα μέσα τους, για να τις νιώσουν.

Είναι δύναμη, διότι αποδεικνύει ότι υπάρχει ακόμη ελπίδα, σε έναν κόσμο που υστερεί από ανθρωπιά και αλληλεγγύη. Θέλει σθένος να μπορείς να προσφέρεις και να κρατάς την ελπίδα ζωντανή, όταν όλα γύρω σου εκφυλίζονται και χάνονται, στην απρόσωπη πλέον εποχή μας.

Τέτοιοι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη επίγνωση του εσωτερικού τους κόσμου και αυτό τους δίνει ευχέρεια λόγου και κίνησης. Βοηθάει στην γραφή, στο θέατρο, στην ψυχολογική υποστήριξη και γενικά σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες, αφού μπορούν να εκφράσουν πιο εύκολα τα συναισθήματα τους και να βοηθήσουν και τους άλλους, όταν τους το ζητήσουν.

Εύκολα δεν μπορείς να τους κοροϊδέψεις, αφού βλέπουν πίσω από τις λέξεις και διακρίνουν τι κρύβεται πίσω από τα λόγια. Διαβάζουν κινήσεις, εκφράσεις, πράξεις. Αποφασίζουν πιο συνετά και με μεγαλύτερη επιτυχία, αφού εξαντλούν όλες τις πιθανές λύσεις, για να βρεθεί εκείνη με τις μικρότερες απώλειες.

Διευθύνουν εταιρίες πιο εύκολα, καθώς μπορούν να διαχειριστούν υπέρ τους, το ανθρώπινο δυναμικό που έχουν στη διάθεσή τους. Είναι λάθος να πιστέψεις, ότι ο ευαίσθητος άνθρωπος, δεν μπορεί να γίνει επιτυχημένος εργασιακά.

Ο πλούτος βέβαια των συναισθημάτων, έχει και τα αρνητικά του.

Ασκούν αμείλικτη κριτική στον εαυτό τους και συχνά αυτομαστιγώνονται. Είναι τελειομανείς και δίνουν μεγάλη σημασία στην λεπτομέρεια.

Δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν μαζεμένες καταστάσεις, διότι το εύρος των συναισθημάτων, τους ξεπερνά και εάν δεν προφυλαχθούν έγκαιρα, τότε ακροβατούν με την κατάθλιψη. Καλύτερα ένα – ένα τα πράγματα.

Θυμώνουν και στεναχωριούνται εύκολα με την αδικία και τον πόνο των άλλων. Ειδήσεις, φωτογραφίες και δυσάρεστα γεγονότα, τους διαλύουν τη διάθεση και θα πρέπει να κάνεις υπομονή, για να τους δεις να γελούν ανέμελα ξανά.

Έχουν ανάγκη την απομόνωση και την απόσταση κατά καιρούς – από όλους και από όλα – μέχρι να επουλώσουν τις πληγές τους και να γυρίσουν δυνατότεροι.

Σκέφτονται υπερβολικά και πολλά βράδια είναι δύσκολα και αξημέρωτα. Γενικώς όλα είναι στο “πολύ” και αυτό δημιουργεί κούραση και απογοήτευση πολλές φορές, όταν επαναλαμβάνονται άδικα και στενάχωρα πράγματα.

Όμως όσα και μειονεκτήματα να υπάρχουν, το μεγαλείο της ψυχής τους είναι ανυπέρβλητο.

Θα τους δεις να βουρκώνουν και να ξεσπούν βουβά, για όλα αυτά που δεν μπορούν να φτιάξουν. Διότι οι ευαίσθητοι άνθρωποι, θέλουν όλα να τα φτιάξουν.

Έχουμε ανάγκη τέτοιους ανθρώπους. Είναι τυχερός όποιος τους έχει στη ζωή του, εάν βέβαια είναι και ο ίδιος αληθινός και δεν προσπαθεί να τους εκμεταλλευτεί.

Η δύναμη που κρύβουν μέσα τους οι ευαίσθητοι άνθρωποι, μπορεί να αλλάξει την σύνθεση αυτής της φάλτσας οπερέτας, που λέγεται “νέα τάξη πραγμάτων” και με οδηγό την αγάπη και την ενσυναίσθηση, να την κάνουν πιο τρυφερή και ανθρώπινη.

Να είσαι περήφανος αν είσαι ευαίσθητος άνθρωπος, διότι δεν έχουν μείνει πολλοί!