Θέλω να σε αγαπήσω όπως πραγματικά σου αξίζει

Γράφει ο Τριστάνος

Θέλεις να ζήσουμε ένα παράτολμο όνειρο;

Ένα από εκείνα, που σταμάτησαν πια να τα πιστεύουν οι άνθρωποι και γελούν ακούγοντας τα.

Θέλω να πάρω από το μάτια σου το πέπλο του πόνου και της απογοήτευσης και να γίνω η ακτίνα που θα φωτίσει ξανά την ζωή σου.

Να απορροφήσω τα σκοτάδια σου και να φέρω τον ήλιο, για θα γίνει η ενέργεια που θα ξαναβάλει το σώμα σου και το πνεύμα σου σε κίνηση και θα σταματήσεις να νιώθεις νεκρή μέσα σου.

Θέλω τη γη στα δύο να κόψω και ό, τι σου λείπει να στο δώσω!

Θέλω να σχηματίσω πάλι στα χείλη σου το χαμόγελο, εκείνο που βίαια στο στέρησε, μία αγάπη που δεν ήτανε για σένα.

Θέλω να καταφέρω να μπορείς να αναπνέεις ξανά και να αφεθείς να σε παρασύρει η φλόγα του πάθους και η όρεξη για ζωή.

Να μπορέσω να διαπεράσω το άρρηκτο τείχος, που σήκωσες ανάμεσα σε σένα και στους ανθρώπους, όταν έχασες την εμπιστοσύνη σου και η αμφιβολία απλώθηκε βαθιά στην ψυχή σου.

Θέλω να σε ταξιδέψω σε εκείνα τα μονοπάτια που ονειρευόσουν από παιδί και πάντοτε σε ξυπνούσαν, διότι κανείς δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη της υλοποίησης τους.

Να καταρρίψω την άποψη “ότι όλοι είναι ίδιοι”, κάνοντας εκείνη τη διαφορά, που ενώ εσύ την πρόσφερες απλόχερα, δεν κατάφερες ποτέ να την πάρεις.

Θέλω να μοιραστούμε στιγμές, που μόνο γαλήνη και ευφορία έχουν να μας δώσουν, δίχως να μας πνίγουν ή να μας υποχρεώνουν σε εύθραυστους συμβιβασμούς.

Να σβήσω τα σημάδια της απόρριψης και να δημιουργήσω μόνο αυτά, που αφήνουν τα φιλιά και ο έρωτας πάνω στα κορμιά.

Θέλω να σε κάνω να πιστέψεις ξανά στον εαυτό σου και να γίνω η δεύτερη σκιά σου, που θα σε προστατεύει διακριτικά, από κάθε μορφής ενόχληση και κακόβουλης πράξης, που θα βρεθεί στο δρόμο σου.

Να γιατρέψω κάθε άρρωστη σκέψη και να ποτίσω την ψυχή σου με το φάρμακο της αγάπης και της ηρεμίας.

Θέλω απλά να με αφήσεις να σε αγαπήσω όπως πραγματικά σου αξίζει κι εσύ μόνο να κινείσαι και να χαμογελάς, για να απολαμβάνω την παρουσία σου και να γεμίζει η ζωή μου νόημα και ομορφιά!

Να χάσουμε την αίσθηση του χρόνου και να χαθούμε σε πολύωρες συζητήσεις και ατελείωτες αγκαλιές, δίχως να μας νοιάζει τίποτα και κανένας.

Θέλεις;
Εάν θέλεις, κοίτα με στα μάτια και πάμε!
Και τότε, το όνειρο θα γίνει πραγματικότητα!