Δεν θα σταματήσω να πιστεύω στις καλές ψυχές και στους “όμορφους” ανθρώπους!

Γράφει ο Τριστάνος

Έχει και κάτι ανθρώπους νοικοκύρηδες βρε παιδί μου, που χαίρεσαι να τους βλέπεις!

Σταθεροί στη δουλειά τους με το χαμόγελο και με τον όμορφο λόγο.
Που σέβονται τους υπαλλήλους τους και δεν κοιτούν ούτε να τους εκμεταλλευτούν,
ούτε να τους υποβαθμίσουν.
Όλοι να ζούν με αξιοπρέπεια και στα πολλά και στα λιγότερα.
Και βλέπεις και ο υπάλληλος πόσο καλύτερα αποδίδει.

Που σέβονται την σύντροφο τους και την κοιτούν και χαμογελούν!
Κρατούν το χεράκι του παιδιού τους και είναι οι πιο ευτυχισμένοι στον κόσμο.

Ναι, έχει και τέτοιους ανθρώπους!

Που δεν κοιτούν να σου τη φέρουν.
Που δεν σε βλέπουν σαν λεφτά.
Που δεν κοιτάνε τον κώλο της κάθε γυναίκας που περνάει και γελοιοποιούνται.
Που δεν πετάνε προστυχιές και κουτσομπολιά!
Που η σύντροφος τους νιώθει ασφάλεια.
Νιώθει σιγουριά και ολοκλήρωση.
Έξω από πάθη, λάθη και μηχανορραφίες.
Που έχουν μπέσα και τιμή.

Που αντλούν ευτυχία από το χαμόγελο της γυναίκας τους και που ξέρουν πολύ καλά, πως να της το σχηματίσουν.
Που περπατούν στο δρόμο με την οικογένεια τους και ο κόσμος τους καμαρώνει και τους θαυμάζει!
Που χτίζουν τη ζωή τους πάνω σε θεμέλια αγάπης και το πρόσωπο τους αντανακλά ηρεμία και καλοσύνη.
Που στα δύσκολα βάζουν πλάτη και προστατεύουν τους αδύνατους!

Όλοι μας ξέρουμε κάποιους από αυτούς.
Μπορεί να είναι πατέρας μας, θείος μας, αδερφός, φίλος ή στην καλύτερη….σύντροφος!

Είναι τα καλά παιδιά, είναι οι λεγόμενοι “νοικοκύρηδες”!
Κάποιες θέλουν τα “κακά παιδιά” και όταν δεν τους βγει, βάζουν όλους τους υπόλοιπους σε ένα τσουβάλι και τους βρίζουν!

Όχι, δεν είναι έτσι!
Δεν είναι όλα σάπια σε αυτή τη ζωή!
Δεν είναι όλα ψεύτικα.

Δεν θα σταματήσω να πιστεύω στις καλές ψυχές και στους “όμορφους” ανθρώπους!