Αγαπάς – άρα είσαι ακόμη ζωντανός.

Γράφει ο Τριστάνος

Η αγάπη είναι από τα λίγα πράγματα στον κόσμο, που δεν γίνεται να τα αγοράσεις. Δεν μπορούμε να την αποκτήσουμε μέσω του πλούτου, ούτε μέσω των υψηλών γνωριμιών. Είναι μια δύναμη της φύσης και αυτό την κάνει “μη διαχειρίσιμη από μας”.

Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε από κάποιον να μας αγαπήσει και ούτε το αντίθετο – να αγαπήσουμε κάποιον  επειδή το απαιτούν οι περιστάσεις ή επειδή του το υποσχεθήκαμε.

Την ψάχνουμε και την επιζητούμε στη ζωή μας, όμως αυτή θα έρθει ξαφνικά χωρίς να την περιμένουμε. Η αγάπη δεν μας υπολογίζει και ούτε μπαίνει σε καλούπια.

Ενώ λένε ότι δεν μοιάζει με τον έρωτα, εντούτοις χτυπά σαν αστραπή, απρόβλεπτα και ολοκληρωτικά.

Εκεί που σε ενοχλούν τα παιδιά – σε ζαλίζουν και δεν τα αντέχεις – ξαφνικά κάνεις δικό σου και το αγαπάς από το πρώτο λεπτό, για μία ολόκληρη ζωή.

Μπορεί να αγαπήσεις και ανθρώπους που δεν σου αρέσουν καθόλου. Μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο, που έχει όλα τα στραβά του κόσμου. Που δεν επικροτείς τις συνήθειες του ή τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του. Και όταν σου λένε όλοι, ότι δεν είναι ο σωστός, εσύ να κλείνεις τα αυτιά σου, διότι η ψυχή σου τραγουδά τον δικό της σκοπό.

Και θα τον αγαπάς για πάντα, διότι ενώ ο έρωτας περνάει, η αγάπη δεν φεύγει ποτέ.

Η αγάπη δε λειτουργεί εκδικητικά, εάν δεν πάρει αυτό που θέλει. Είναι αδύνατον να πεις: «δεν θα σε αγαπάω, αν δε μου κάνεις αυτό που θέλω».

Όταν αγαπάς κάποιον, δεν γίνεται να σταματήσεις να τον αγαπάς. Γι’ αυτό το λόγο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν τιμωρία, αλλά ούτε και σαν ανταμοιβή. Δεν μπορείς δηλαδή να υποσχεθείς σε κάποιον, ότι θα τον αγαπάς εάν αυτός εκτελέσει μία επιθυμία σου.

Μπορείς να αγοράσεις σεξουαλική συντροφιά – ακόμα και μία όμορφη σύζυγο μπορείς να δελεάσεις, με το χρήμα, για να σε παντρευτεί – όμως δεν μπορείς να αγοράσεις την αγάπη.

Το μεγαλύτερο χαρακτηριστικό της αγάπης, είναι το νοιάξιμο. Από τη φύση της είναι συμπονετική, υπομονετική και δείχνει ξεκάθαρα την ιδιότητα της. Ενδιαφέρεσαι για όποιον αγαπάς, διότι γνωρίζεις ότι όλοι είμαστε αλληλένδετοι.

Η αγάπη είναι κάτι μεγαλύτερο από εμάς.

Μπορούμε να προσκαλέσουμε την αγάπη, αλλά δεν μπορούμε να την ελέγξουμε στο βαθμό που μας βολεύει και εξυπηρετεί τους σκοπούς μας.

Η αγάπη σέβεται την αυτοδυναμία της κάθε ψυχής. Έχει το δικό της μοναδικό δίκαιο.

Βασίζεται στο σεβασμό, στην ανησυχία και στο ενδιαφέρον για αυτόν που αγαπάς και όχι στην ανταποδοτικότητα. Εάν βέβαια αυτή υπάρξει, τότε την διογκώνει, την θεριεύει και την απογειώνει.

Μπορείς να αγαπάς τα πάντα. Η αγάπη δεν ξεχωρίζει, δεν έχει σταθερές. Δεν μπαίνει σε μοτίβο, ούτε σε πλαίσια. Είναι μια ολότητα, που περιλαμβάνει οτιδήποτε υπάρχει ή κινείται γύρω μας.

Μπορεί να αγαπήσεις μια στιγμή. Μία μόνο στιγμή, ένα λεπτό που θα ευχόσουν να κρατούσε για πάντα.

Μπορεί να αγαπήσεις ένα τραγούδι. Ένα τραγούδι που θα σε ταξιδέψει, θα σου θυμίσει καταστάσεις, θα σε μεταφέρει στο μέρος που νιώθεις γαλήνη και να το ακούς συνεχώς – ξανά και ξανά.

Μπορεί να αγαπήσεις ένα ζώο. Που έγινε κομμάτι της ζωής σου. Που το μάζεψες από το δρόμο επειδή πεινούσε. Που το πήρες στο κρεβάτι σου ένα κρύο βράδυ, για να κοιμηθεί μαζί σου.

Και τέλος, μπορεί να αγαπάς έναν άνθρωπο και ας μην υπάρχει πια στη ζωή σου. Μπορεί ίσως να έχει παντρευτεί κάποιον άλλον. Μπορεί να λείπει σε άλλο μέρος – ή σε μακρινή χώρα. Μπορεί να έχει “φύγει” κιόλας από αυτόν τον κόσμο.

Όμως σου λείπει. Σου λείπει κάθε στιγμή που πέρασες μαζί του, αλλά πλέον δεν μπορείς να του το πεις. Συνεχίζεις όμως να τον αγαπάς. Στρέφεις απλά τα μάτια στο κενό. Μπορεί να πονάει, όμως “νιώθεις”.

Αγαπάς – άρα είσαι ακόμη ζωντανός.