Οι άνθρωποι συστήνονται όταν γνωρίζονται και μαθαίνουν ποιοι είναι, όταν χωρίζουν.

Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη

Τον χαρακτήρα τον βλέπεις στον χωρισμό λένε.
Οι άνθρωποι τελικά δεν συστήνονται όταν γνωρίζονται, αλλά όταν χωρίζουν.
Τότε πέφτουν όλες οι μάσκες, όλα τα πρέπει, όλοι οι δήθεν καλοί τρόποι και δείχνουν ποίοι πραγματικά είναι.
Τότε δεν έχουν τίποτα να χάσουν, δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν για κάτι και απελευθέρωνουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Τότε είναι που θα δεις τί έκρυβε τόσο καιρό ο άλλος στο μυαλό του.
Τότε θα κατάλαβεις κινήσεις που στο παρελθόν δεν μπορούσες να ερμηνεύσεις.
Και είναι πολλές οι φορές που θα αναρωτηθείς που πήγε εκείνος ο άνθρωπος ο γεμάτος κατανόηση.
Πού πήγε η τόση φιλεσπλαχνια, πού πήγε η κατανόηση, η συμπαράσταση, ακόμα και η συγκαταβατικοτητα
Πού πήγε εκείνος ο δοτικος σύντροφος. .
Πού πήγε ο άνθρωπος που μοιράστηκες μήνες ,εποχές ,χρόνια μαζί του;
Ξαφνικά άραγε όλα άλλαξαν;
Τι έγινε;
Πάτησε κάποιος το μαγικό κουμπάκι;
Τιποτα δεν άλλαξε και τίποτα δεν εμφανίστηκε ξαφνικά, από εκεί που δεν υπήρχε.
Όλα εκεί ήταν ..
Και η κακία και η μικροψυχεια και η εκδίκηση.
Και εσύ εκεί ήσουν. ..
Αλλά δεν μπορούσες να καταλάβεις ,δεν ήθελες να δεις.
Εκεί και εξυπηρετουσες ,εκεί και προσέφερες ,εκεί και πλήρωνες .
Στον χωρισμό φαίνονται οι άνθρωποι .
Όταν όλα τελειώσουν .
Όταν τα φώτα κλείσουν και πέσει η αυλαία.
Όταν οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι και βγαίνει ο πράγματικος μας εαυτος.
Στον χωρισμό φαίνονται οι άνθρωποι.
Όταν δεν έχουν να πάρουν ή να δώσουν άλλο.
Άν τότε εκεί στο τέλος, δίπλα σου μείνει ο άνθρωπος που είχες γνωρίσει στην αρχή.
Άν τότε εκεί στο τέλος, σου μείνει ένας άνθρωπος που πραγματικά θέλει το καλό σου .
Άν έχεις κάποιον να μπορείς να ακουμπάς για πάντα στον ώμο του.
Τότε να είσαι περήφανος και για τον χαρακτήρα σου αλλά και για τον άλλον γιατί σίγουρα υπήρχε πάντα σεβασμός ανάμεσα σας!
Στον χωρισμό φαίνεται ο χαρακτήρας του ανθρώπου, γιατί τότε το μόνο που του μένει είναι ο ίδιος του ο εαυτός!