O πιο αποτελεσματικός τρόπος να βοηθήσεις, είναι η ενσυναίσθηση.

Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη

Άραγε είναι αποτελεσματικό, απλά να λέω στον φίλο μου που υποφέρει να μην αγχώνεται, να μη στεναχωριέται, να μη φοβάται; Να του λέω, δηλαδή, απλά τι να μην νιώθει;
Μήπως είναι προτιμότερο αναγνωρίζοντας πως αισθάνεται να τον βεβαιώσω ότι θα τον βοηθήσω, ότι θα είμαι δίπλα του και μαζί θα τη βρούμε την άκρη;

Όταν βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου και βλέπουμε τον κόσμο με τα μάτια του, μπορούμε να κατανοήσουμε την κατάσταση που βρίσκεται, να διαβάσουμε τις σκέψεις του και να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά του.

Ενσυναίσθηση το λένε αυτό! Έχει τη δύναμη να φέρνει κοντά τους ανθρώπους, βοηθώντας τους να καταλάβουν ο ένας τον άλλον.

Όταν ακούμε προσεκτικά τον συνομιλητή μας, δεν τον διακόπτουμε και δεν ταξιδεύουμε εκείνη την ώρα με τη σκέψη μας σε δικά μας θέματα, μπορούμε να τον καταλάβουμε. Μπορούμε να μπούμε στον συναισθηματικό του κόσμο και να τον βοηθήσουμε.

Το θέμα είναι πόσοι το κάνουμε και πόσοι είμαστε διαθέσιμοι να ακούσουμε και να ταυτιστούμε με τον συνάνθρωπο που θα θελήσει να μας ανοίξει την ψυχή του.

Όμως το ίδιο δε θα θέλαμε κι εμείς από τους άλλους;
Ένα απλό “μην αγχώνεσαι” ίσως δεν αρκεί.
Ας δοκιμάσουμε την ενσυναίσθηση ως ένα αποτελεσματικό εργαλείο επικοινωνίας με τους γύρω μας και η λύση που θα τους προσφέραμε θα ήταν πιο ουσιώδης και αποτελεσματική.
Ακούς;