Όσο ρίσκο κι αν είναι ο έρωτας, αξίζει να τον ζήσεις μέχρι το μεδούλι

Γράφει η Κορίνα Παπαδοπουλου

Τι είναι ο έρωτας; Πώς θα μπορούσε να τον εξηγήσει κανείς;

Όταν ερωτευόμαστε είναι σαν να δίνουμε σε έναν άνθρωπο την δύναμη να μας ισοπεδώσει. Όσο περνούν τα χρόνια έχω χάσει την πίστη μου στον έρωτα, στο ατόφιο καθαρό συναισθήματα. Βλέπω ανθρώπους να ερωτεύονται να αγαπούν, να πονάνε, να πληγώνονται.

Κάθε τί από αυτά αφήνει και κάτι μέσα μας ένα μικρό λιθαράκι που μας αλλάζει μας διαμορφώνει. Βλέπω πόσο δύσκολο είναι κάποιος να είναι ξεκάθαρος, πόσο δύσκολο είναι τη σήμερον ημέρα να πούμε αυτό που θέλουμε, αυτό που σκεφτόμαστε. Φοβόμαστε να αφεθούμε, να ερωτευτούμε.

Φόβος, ένας μόνιμος φόβος για όλα. Και τελικά δεν ζούμε. Δεν απολαμβάνουμε τις μικρές στιγμές της ζωής. Τι κι αν πληγωθείς; Θα σηκωθείς δυνατότερος, γιατί έτσι είναι η ζωή. Η ζωή είναι πάρα πολύ μικρή για να μην την ζούμε ουσιαστικά.

Με πάθος, με τρέλα. Κάνε αυτό που κανείς δεν περιμένει να κάνεις. Κάνε έκπληξη στον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει, πήγαινε να τον δεις έστω και για 10 λεπτά. Ζήστε έντονα, αφήστε την αδρεναλίνη να κυλήσει στο αίμα σας. Χαμογελάτε, ερωτευτείτε, αγαπήστε, δώστε το 100% του υπέροχου εαυτού σας.

Εγώ αυτό κάνω και έτσι θα συνεχίσω να ζω. Θα γευτώ την ζωή μέχρι την τελευταία στιγμή. Με τρέλα, πάθος, χαρά και ζωντάνια.  

Exit mobile version