Γράφει η Ειρήνη Αντωνάκη.
Το 2020 έφυγε και η αλήθεια είναι ότι άφησε αρκετά σημάδια πίσω του. Όλοι νιώσαμε την ανάγκη να του ρίξουμε μια γερή κλοτσιά και να πάει από εκεί που ήρθε. Ας παραδεχτούμε όμως ότι ήταν μια χρονιά γεμάτη μαθήματα· αυτά τα έδωσε απλόχερα.
Για αρχή μας έμαθε ότι η υγεία δεν είναι δεδομένη και μας έδειξε το πόσο πολύτιμη είναι. Μας δοκίμασε αρκετά σε αυτό το κομμάτι. Έπαιξε ένα σκληρό παιχνίδι με τα όρια τα οποία δεν φοβήθηκε καθόλου. Ξεβόλεψε ανθρώπους από τη θέση τους και τους έκανε να αποκτήσουν μια άλλη οπτική.
Η ελευθερία μας περιτυλίχτηκε από κανόνες και μας φάνηκε περίεργο, αλλά με αυτόν τον τρόπο την αγαπήσαμε ακόμα περισσότερο. Επιπλέον ήταν μια χρονιά που δοκιμάστηκε η εμπιστοσύνη και οι ανθρώπινες σχέσεις.
Προσωπικά έμαθα ότι η εμπιστοσύνη είναι για λίγους. Ανθρώπους που την αγαπούν και την εκτιμάνε, όχι για αυτούς που τη χρησιμοποιούν ως λέξη αλλά στη πράξη ούτε που τη πλησιάζουν.
Οι ανθρώπινες σχέσεις αυτό το διάστημα ή δυνάμωσαν ή διαλύθηκαν. Φύγαμε από τις σταθερές που είχαμε και βρεθήκαμε στο κενό, στο αβέβαιο. Το παλέψαμε όμως. Μάθαμε ότι ο εαυτός μας είναι πιστός συνοδοιπόρος μας και μερικές φορές ο μόνος που έχουμε για αυτό πρέπει να τον αγαπήσουμε λίγο παραπάνω.
2020 ήσουν μια χρονιά για γερά νεύρα αλλά μας έμαθες αρκετά πράγματα και ας ήταν με άσχημο τρόπο. 2021 καλώς όρισες· σου ζητάμε να φροντίσεις το θέμα με την υγεία και να είσαι επιεικής, περάσαμε πολλά. Δείξε μας ότι αξίζει να πιστεύουμε στα θαύματα.