Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Τι λες; Ποιος σου είπε πως γεννηθήκαμε σωστοί και έτοιμοι για να κάνουμε μόνο σωστά;
Λάθος και όχι όμορφο. Τα λάθη μας είναι ωραία και μαθαίνουμε μέσα από αυτά. Για σκέψου το λίγο; Τα όμορφα λάθη! Αυτά σκέψου.
Πόσες φορές δεν κάναμε λάθη και την επόμενη ξυπνήσαμε, αν κοιμηθήκαμε ποτέ, τόσο μα τόσο ευτυχισμένοι. Άρα ζούμε μέσα από αυτά. Πολλές φορές ξέρεις αυτά μας κάνουν να ζούμε λίγο παραπάνω. Χρειάζονται για να κάνουν πιο χρωματιστή τη ζωή μας. Όπως το ουράνιο τόξο που βγαίνει μετά από την καταιγίδα.
Μάθε να μην κλείνεσαι σε κουτάκια. Κάποιες φορές χρειάζεται να ξεφεύγεις και λίγο. Τι λίγο δηλαδή;
Ξέφυγε μωρό μου! Ξέρεις πόση καύλα κρύβει μέσα του ένα λάθος;
Άφησες ποτέ τον εαυτό σου να κάνει τα λάθη που έχεις ονειρευτεί;
Μη μου πεις πως δεν σου έχει περάσει ποτέ από το μυαλό να κάνεις ένα, έστω και ένα λάθος που έχεις ονειρευτεί.
Το ξέρεις πως είναι λάθος. Το ξέρεις πολύ καλά. Δεν έχεις ανάγκη κανέναν να σου πει πως πας να πέσεις μέσα στα απόνερα. Το ξέρεις από μόνος σου. Τους άλλους περίμενες να στο πουν; Όχι, αλλά…
Θέλεις να μπεις μέσα και να κάνεις λάθος και να κυλιστείς σαν τα γουρουνάκια που παίζουν στα βρώμικά νερά.
Αν δεν το κάνεις τώρα πότε; Τι θα έχεις να θυμάσαι; Τι; Μόνο τα σωστά, τα πρέπει και τα μη; Δεν περνάει η ζωή έτσι φίλε μου.
Θα σκάσεις! Δουλεία, υποχρεώσεις, παιδιά, σκυλιά, γατιά! Και όλα αυτά πάνω από το κεφάλι σου.
Σαν ένα μαύρο σύννεφο που δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα. Σαν κάποιος να σου πιέζει το στήθος και να μην σε αφήνει. Ανάσα από εκείνες τις βαθιές που φτάνουν μέχρι τα πολύ μέσα του εγκεφάλου σου και σε ζαλίζουν σαν να ανέβηκες στο πιο ψηλό βουνό.
Σώπα μωρέ! Τι ψυχή έχει ένα τόσο δα μικρό λαθάκι;
Έχει μέσα του ζωή. Την δική σου! Και η ζωή είναι μια φίλε μου. Πίσω δεν γυρνάει και δεν σου επιστρέφει ότι δεν έχεις κάνει, ούτε τα κρατάει για την επόμενη.
Βάλε το ξυπνητήρι. Μάθε να ζεις από τα λάθη σου. Σήκω ντύσου, γίνε πιο όμορφος από ποτέ. Για εσένα όμορφος όχι για τους άλλους. Δεν σε ενδιαφέρουν οι άλλοι. Βγες και όργωσε τα λανθασμένα σου όνειρα. Ήρθε η ώρα να το κάνεις. Ποτέ δεν είναι αργά.
Ξύπνα την επόμενη φτιάξε καφέ, ρούφα την πιο δυνατή τζούρα από το τσιγάρο σου και ονειρέψου όλα αυτά που σκέπαζες μέσα σου. Όλα αυτά που επιτέλους έκανες το προηγούμενο βράδυ σου.
Αποκλείεται να μην νιώθεις γεμάτος. Αποκλείεται!
Μια φορά στη ζωή σου έκανες το δικό σου λάθος πραγματικότητα. Σου αξίζει και δες το ξανά και ξανά. Κλείσε τα μάτια και ονειρέψου το μαζί με την γουλιά του καφέ και την τεράστια τζούρα του τσιγάρου σου.
Η τεράστια τζούρα ήταν αυτή που έκανες μόλις εχθές το βράδυ για πρώτη φορά. Η πιο δυνατή, γαμάτη, γευστική, τζούρα Ζωής.
Και τι καταλάβαμε που τα κάναμε όλα σωστά; Μας είπε κανείς μπράβο; Μας χειροκρότησαν και πήραμε το βραβείο;
Έλα τώρα!
Αφού ότι και να κάνεις πάλι κάπου θα βρουν λάθη. Φέρτους την λοιπόν και κάνε τα λάθη που γουστάρεις εσύ και θα δεις πως κανείς δεν θα τολμήσει να σου μιλήσει. Ξέρεις γιατί; Γιατί αγάπη μου έχουν μάθει μόνο να σε κρίνουν στα σωστά σου και με τα λάθη θα τους έρθει απότομο. Και επειδή και εκείνοι κάνουν, δεν θα τολμήσουν να βγάλουν άχνα.
Είσαι έτοιμος για να κάνεις το πιο σωστό σου λάθος. Εκείνο που θα σε κάνει να νιώσεις πάλι παιδί και να πετάξεις τα παλιά ξεθωριασμένα όνειρα από πάνω σου. Εκείνο που θα σε κάνει νιώσεις πως ζεις πάλι. Εκείνο που θα σε κάνει να πετάξεις με όλη σου τη δύναμη εκείνο το μαύρο σύννεφο, που τόσο σε καταπιέζει και δεν σε αφήνει να αναπνεύσεις.
Κάνε το γιατί σου το χρωστάς αγάπη μου! Για μία φορά.
Έστω για μία!
Join the discussion