Γράφει η Ιωάννα Ντρε
Μερικοί άνθρωποι έχουν σαν απασχόληση το να κάθονται να κακολογούν και να κρίνουν τους άλλους. Το κάνουν μάλιστα για κάτι που απλά άκουσαν ή είδαν, χωρίς να ξέρουν τι μπορεί να κρύβεται πίσω από το καθετί. Κορύφωση αυτής της υπόθεσης είναι η φαντασία τους που δημιουργεί αφάνταστα σενάρια. Έτσι τους περνά η ώρα αφού δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν και παράλληλα τους μειώνουν και τους φθονούν για να νιώσουν καλύτερα.
«Γιατί αυτός και όχι εγώ» σκέφτονται.
Γιατί αυτός ίσως παλεύει για τα όνειρά του, αγωνίζεται να κατακτήσει τους στόχους του και τους πετυχαίνει. Την ψάχνει τη ζωή, να την ανακαλύψει. Κοιτάει τον εαυτό του για το πως θα προχωρήσει παραπέρα. Δε χάνει ενέργεια και διάθεση για να κουτσομπολέψει τους γύρω του. Δε κάθετε με σταυρωμένα τα χέρια όπως εσύ και να τα αφήνει όλα στη τύχη.
Ότι είναι ο καθένας δε το στέρησε από σένα, ούτε έκοψε κανείς τη τύχη σου για να την πάρει άλλος.
Εξάλλου όσο ιδανική και να βλέπεις τη ζωή κάποιου δε σημαίνει ότι είναι κιόλας. Δεν έχεις διανύσει τα χιλιόμετρά του, δεν περπατάς με τα παπούτσια του, δεν είσαι αυτός για να ξέρεις αν σκεπάζει τα δάκρυά του πίσω από το χαμόγελό του, ούτε πόσα σκαμπανεβάσματα είχε για να φτάσει εκεί που είναι τώρα. Πολύ απλά δεν είσαι μέσα του για να γνωρίζεις τα βιώματά του, τι τον πόνεσε και πως νιώθει πραγματικά.
Γι αυτό μη σπαταλάς το χρόνο σου και μη φθείρεις τη ψυχή σου με το να ασχολείσαι με τέτοιες μικροπρέπειες. Δώσε όλο το βάρος στο να παλέψεις κι εσύ να αποκτήσεις αυτά που ζηλεύεις στους άλλους.