Γράφει η Μαρία Κυπραίου
Τι σε έπιασε τώρα ξαφνικά και βγάζεις τα σεντόνια; Θέλεις να πάρεις και αυτά μαζί με τα’ άλλα; Στο είχα πει μα δεν με κατάλαβες, η αγάπη είναι δύσκολο πράγμα, δεν την αντέχουν όλοι. Εγώ έριξα άγκυρα στο δικό σου λιμάνι. Αγάπησα όλα σου τα ελαττώματα, δεν ζήτησα τίποτα πίσω. Όσο εσύ έπαιζες ατάραχος με το νέο σου Ipad εγώ ερωτευόμουν κάθε τι επάνω σου. Δικό μου λάθος μα η καρδιά δεν ξέρει από αυτά. Δεν διαλέγει σε ποιόν θα κολλήσει και που θα κουμπώσει. Είναι λίγο ας την πούμε τυφλή. Πάει με το συναίσθημα, δεν βλέπει. Μπορείς λοιπόν να μου δώσεις πίσω την καρδιά μου και όλα εκείνα που ένιωσα για εσένα; Βάλε την κούπα σου στο νεροχύτη και πάρε το φούτερ σου από την καρέκλα. Γεια σου και αντίο, τα σεντόνια θα σου τα στείλω με κούριερ.