Γράφει η Πράξια Αρέστη
Ποιος είπε ότι στον έρωτα χρειάζονται ακριβά δώρα, μεγάλες κουβέντες κι υποσχέσεις και συνεχής επικοινωνία; Ποιος είπε ότι ο έρωτας δε χορταίνει εύκολα; Ότι σε θέλει ολόκληρο και ολόδικό του, να σε απομυζεί και να σου μονοπωλεί το ενδιαφέρον;
Ποιος είπε ότι χρειάζεται να δίνεις πολλά, να πιέζεσαι για να ικανοποιείς τον άλλο και να του αποδεικνύεις την αγάπη σου συνέχεια για να μην τον χάσεις;
Αυτές οι σχέσεις καταντούν τοξικές. Ο έρωτας βρίσκεται στα απλά και καθημερινά. Κι ας νομίζουμε ότι ζει μόνο σε στιγμές ρομαντικές με ηλιοβασίλεματα, σε επετείους και επιδεικτικές πράξεις.
Αυτή που σ’ αγαπάει, σ’ αγαπάει επειδή ομορφαίνεις τον κόσμο της. Επειδή βρήκες τον τρόπο να την ξεκλειδώσεις. Δε θα χρειαστεί να κάνεις πολλά ούτε να κουράζεσαι για να την κερδίσεις και να την κρατήσεις.
Η ουσία βρίσκεται στα απλά και τα αυτονόητα. Στη σιγουριά και την ασφάλεια που θα την κάνεις να νιώσει.
Σε κάθε στιγμή σας να της θυμίζεις ότι την αγαπάς. Ότι είσαι μαζί της κι αν μην σε βλέπει κάθε μέρα.
Ότι την ακούς κι ας μην έχεις το χρόνο πάντα να της μιλάς ή να της απαντάς. Μην την αφήσεις να αμφιβάλλει. Αν την αγαπάς. Αν θες να την κρατήσεις. Κάνε τα ψίχουλα, ψωμί για να χορταίνει με κάθε σου άγγιγμα και φιλί.
Να της λες τι νιώθεις. Κανείς δε θέλει να αμφιβάλλει στον έρωτα. Να της δείχνεις ότι θες μόνο αυτήν. Να νιώσει στα χέρια σου μοναδική. Καμία γυναίκα δεν έμεινε για το σεξ. Καμία γυναίκα δε σε κρατάει στη ζωή της για το σεξ.
Οι άνθρωποι που δεν αγαπάνε είναι πολλοί, αναλώσιμοι, ασήμαντοι, αδιάφοροι.
Οι άνθρωποι που αγαπάνε είναι μοναδικοί. Διαμάντα πολύτιμα που κάθε άνθρωπος θέλει να κρατήσει στη ζωή του. Μην γίνεις ένας ανάμεσα στους πολλούς. Θα σε μισήσει. Θα μισήσει τον εαυτό της που σ’ αγάπησε και σου έδωσε τόσα.
Σε κάθε ευκαιρία, οι λέξεις σου να της αφήνουν μια γλυκιά αίσθηση στο μυαλό. Μην την πληγώνεις, μην την πονάς. Μην αφήνεις τις λέξεις σου να γίνονται μαχαίρια, γιατί οι πληγές που τις ανοίγεις θα αιμορραγούν ξανά σε κάθε σας καβγά.
Μην της δηλητηριάζεις το μυαλό με σκέψεις που θα την κάνουν να σε βλέπει ως εχθρό. Ως κάποιο που τη βλέπει σαν όλες τις άλλες, ως κάποιον που θέλει κάτι να κερδίσει και μετά να φύγει. Ως κάποιον που δεν θέλει τίποτα να δώσει, όμως, ζητάει να γίνονται όλα στα μέτρα του.
Οι λέξεις σου να την κάνουν να νιώθει μοναδική, κι ας είναι μετρημένες.
Οι λέξεις είναι αυτές που διώχνουν τους ανθρώπους, που σκοτώνουν την αγάπη, αν δεν τις χρησιμοποιήσεις σωστά. Αν τις χαραμίσεις για να στήσεις τοίχους και όχι για ν’ ανοίξεις πόρτες στην αγάπη για ν’ αναπνεύσει.
Δε χρειάζεται να είσαι συνέχεια παρών. Λάθος στα είπαν. Δε χρειάζεται να σηκώνεις το τηλέφωνο για να την παίρνεις εκατό φορές την ημέρα.
Ο έρωτας χρειάζεται ποιοτική παρουσία. Να γεμίζει βενζίνη σε κάθε συνάντηση, για να μη μένει στη μέση του ταξιδιού.
Χρειάζονται λίγα και απλά. Μην υποτιμάς ποτέ τη δύναμη των απλών λέξεων. Τη δύναμη των μικρών πράξεων που δείχνουν ότι νοιάζεσαι. Τη δύναμη ενός μηνύματος. “καλημέρα”, “καληνύχτα”, “πώς είσαι σήμερα”? “Πώς πέρασες στη δουλειά σου”, “Μου έλειψεις”… Ένα φιλί στο μέτωπο, μια αγκαλιά, μια ζεστή ματιά, μια καλή κουβέντα, μία μικρή έκπληξη, είναι αρκετά.
Μην υποτιμάς ποτέ τη δύναμη μιας μικρής στιγμής που θα μοιραστείτε, γιατί αυτή θα αφήσει γλυκιά ή πικρή γεύση στο μυαλό της τις νύχτες που θα σε σκέφτεται και δε θα είσαι εκεί. Δώσ’ της κάτι για ν’ αντέχει, για να μη νιώθει μόνη. Για να νιώθει ότι είστε μαζί κι απέναντι ο κόσμος.
Δίνε χωρίς να μετράς τι θα χάσεις. Τίποτα δεν χάνεις. Στον έρωτα όσο δίνεις τόσο πιο γεμάτος νιώθεις. Στον έρωτα οι μικρές, καθημερινές πράξεις αγάπης κάνουν τη διαφορά. Μην τις υποτιμάς.