Γράφει ο Libertatem ExAnimo
Σε είδα…
Πέρασες από μπροστά μου.
Καθισες σχεδόν απέναντι μου.
Μια χαρά ήσουν.
Είδα μετά από τόσο καιρό το υπέροχο χαμόγελο σου, που κάποτε ήταν δικό μου.
Προσπαθούσα να μην σε κοιτάω, προσπαθούσα να επιστρέψω στην ηρεμία μου, προσπαθούσα κάθε κίνηση σου να μην την κάνω ελπίδα μου.
Εντάξει, τίποτα δεν κατάφερα. Ποναγε τόσο πολύ το μυαλό μου που ήθελα να το μουδιασω.
Ξεκίνησα να πίνω και να προσέχω κάθε κίνηση σου κάθε βλέμμα σου.
Γελαγες τόσο που ούτε μία στιγμή δεν φάνηκε να παρασερνω την σκέψη σου, δεν υπάρχω πουθενά!
Αυτό που φοβόμουν να ακούσω, αυτό να μη μου πεις, “προχώρησα “, το είδα σήμερα.
Προσπερναω το “προχώρησα” και επιμένω να ελπίζω. Ασχολείσαι με το κινητό σου και η καρδιά μου παίζει στους ρυθμούς της λαχταρας!
Γράφεις και παρακαλαω το μήνυμα να έχει παραλήπτη εμένα. Το βλέμμα μου καρφωμενο στο κινητό μου μήπως και έρθει και δεν ακούσω τον ήχο, αλλα το γαμημενο δεν χτύπησε ποτέ.
Με ξεχασες!
Είναι σκληρό να είσαι εδώ αλλα πίσω να μην γυρνάς..
Ένα τελευταίο ποτό, στα όμορφα σου!
Φεύγω, συνέχισε να” προχωράς” σου πάει και ας μην είμαι εγώ η επιλογή του δρόμου σου.