Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Πόσο καιρό πέρασες να μετράς το χρόνο και να τον σταματάς στη στιγμή που πόνεσες;
Όποιος κι αν ήταν αυτός ο πόνος.
Απώλεια, χωρισμός, αδικία, ήττα, προδοσία, ότι..
Πόσο καιρό σπατάλησες μετρώντας το χρόνο μέχρι την στιγμή του μεγάλου “κρακ”.
Και πόσο καιρό σπατάλησες κάνοντας αφετηρία σου τον πόνο;
Οκ.. πάμε να θυμηθούμε τα βασικά.
Είσαι το τώρα σου. Είσαι η στιγμή που βιώνεις τώρα.
Ό,τι πέρασε δεν θα γυρίσει, όποιος έφυγε το επέλεξε να φύγει, και το αύριο, δεν έχει έρθει ακόμα!
Μέτρα το χρόνο στο τώρα.
Μέτρα τι έχεις σήμερα που ξημέρωσε, και πες ευχαριστώ.
Μέτρα τι σου λείπει και διεκδίκησέ το.
Μέτρα το μέσα σου και σκέψου πως οι ευκαιρίες τελειώνουν την στιγμή που δεν τις αξιοποιείς.
Ο χρόνος σου μετρά στο τώρα.
Μην περιμένεις για “μετά” για να ζήσεις.
Μην περιμένεις το “μετά” και το “όταν θα”.. ό,τι θες, βρίσκεται τόσο μακριά όσο το πρώτο βήμα για να το διεκδικήσεις.
Όλα είναι τόσο απλά, όσο το επόμενο “μου έλλειψες”.. όσο η επόμενη καλημέρα..
Καλημέρα είπαμε;