Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Συνηθίζουμε (και όχι άδικα) να γράφουμε σελίδες επί σελίδων και να χύνουμε τόνους μελάνης περί έρωτος. Σήμερα θέλω να γράψω κάτι που αφορά περισσότερο εμάς τους άντρες και λιγότερο (ας με συγχωρήσουν οι κυρίες) τις γυναίκες. Θα γράψω για τον αγνό, τον ατόφιο έρωτα που μπορεί να έχει ένας άντρας για την ομάδα της καρδιάς του. Την δική μου δεν χρειάζεται να την αναφέρω (όσοι με γνωρίζουν, διαδικτυακά και μη, ξέρουν).
Υπήρχε κάποτε μια πολύ ωραία διαφήμιση στην τηλεόραση, όσον αφορά στις ομάδες, γνωστής συνδρομητικής πλατφόρμας. Στη συγκεκριμένη διαφήμιση εμφανιζόταν ένας καταξιωμένος ηθοποιός να προσπαθεί να περιγράψει το συναίσθημα που διακατέχει κάποιον για την ομάδα του . Η αλήθεια είναι ότι δεν φτάνει μια λέξη να περιγράψει αυτό το συναίσθημα. Είναι πίστη, πάθος, εμμονή, θέληση, χαρά και πάρα πολλά ακόμη.
Για την επιλογή της, παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες. Μπορεί να είναι η οικογένεια, το σχολείο, η ιστορία της, η γειτονιά μας ή κάποιος αθλητής που θαυμάζαμε και μας έδεσε με την συγκεκριμένη ομάδα. Γεγονός είναι, ότι την επιλέγουμε πολύ μικροί και δεν την αλλάζουμε ποτέ. Αποτελεί κομμάτι της ιστορίας μας και μας γυρνά λίγο στην αθωότητα της παιδικής μας ηλικίας, τότε που όλα ήταν αγνά!
Όσο περνούν τα χρόνια, αυτή η αγάπη δυναμώνει, αποκτά στέρεες βάσεις και γίνεται ένα με το σώμα και την ψυχή μας. Είναι ίσως από τους πιο αγνούς και ανεπιτήδευτους έρωτες. Οι συγκινήσεις που μας προσφέρει τεράστιες. Από τη μια χαρά, ενθουσιασμό και ικανοποίηση και από την άλλη απογοήτευση, πίκρα και θυμό. Τα δύο άκρα δηλαδή. Όπως όλοι οι μεγάλοι έρωτες . Αυτοί, που την μια στιγμή σε ανεβάζουν στα ουράνια ενώ την άλλη στιγμή σε στέλνουν στην κόλαση.
Ό έρωτας για την ομάδα μας αποτελεί σταθερή αξία , γι αυτό και όλοι εμείς οι φίλαθλοι (ή οπαδοί) την στηρίζουμε πάντα και στις χαρές και στις λύπες . Γιατί σου ξυπνάει όλα τα κύτταρα και γιατί σε κάνει να αισθάνεσαι ζωντανός , ό,τι και αν έχει συμβεί στη ζωή σου . Οι Κυριακές και οι Τετάρτες στο γήπεδο ή ακόμη και σε μια μπυραρία με φίλους χτίζουν αναμνήσεις που μένουν μια ζωή και θα τις διηγούμαστε για χρόνια στις γενιές που έρχονται για να πάρουν τη σκυτάλη από εμάς.
Να θυμάστε ότι η ομάδα μας αποτελεί μια σταθερή και διαχρονική αγάπη αγνή και καθαρή που τίποτε δεν μπορεί να την διαβρώσει εκτός από τη βία . Η βία είναι ίσως το μόνο μελανό σημείο που (όπως και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής) μπορεί να καταστρέψει τα πάντα και καλό θα ήταν να αποφεύγεται.