Γράφει η Ειρήνη Αγγελίδη.
Μπήκε ο Δεκέμβρης.
Στολισμένοι δρόμοι, πολύχρωμα δέντρα και λαμπάκια παντού.
Αυτή η εποχή είναι η αγαπημένη πολλών μικρών και μεγάλων.
Είναι η εποχή ζεστασιάς, χαράς, αγάπης· η εποχή της οικογένειας.
Είναι η γιορτή που μας γεμίζει ευγνωμοσύνη και ευχαρίστηση.
Αγοράζουμε δώρα, χαρίζουμε χαμόγελα, ταξιδεύουμε.
Καθόμαστε δίπλα απο το δέντρο και αισθανόμαστε σαν να μπαίνουμε σε έναν άλλο κόσμο αυτό του παιδιού, της ξεγνοιασιάς, της ανεμελιάς.
Σε έναν κόσμο ανεκτίμητης αξίας.
Βάζουμε Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, τραγουδάμε, χορεύουμε,
φτιάχνουμε γλυκά, κάνουμε όνειρα για τη νέα χρονιά.
Ας ήταν όλη μας η ζωή ένας Δεκέμβρης.
Ας ήταν μια γιορτή που δεν τελειώνει ποτέ.
Αυτό είναι αδύνατο θα μου πεις, όμως η απάντηση είναι πιο απλή.
Τα παιδιά.
Τα παιδιά είναι η γιορτή και η χαρά.
Ανεξάρτητα ημέρα, μήνα, εποχή.
Τα παιδιά και το παιδί που κρύβουμε μέσα μας.
Βιαστήκαμε να μεγαλώσουμε.
Ομως ακόμα και αν τα χρόνια μας έχουν πάρει αγκαλιά πάντα θα κρύβουμε μέσα μας ένα παιδί. Πάντα θα κρύβουμε μια γιορτή.
Πάντα θα υπάρχει λόγος να γελάμε δυνατά χωρίς λόγο, να αγαπάμε δίχως αύριο, οπως ακριβώς τα παιδιά.