Γράφει η Ιωάννα Ντρε
Ο έρωτας θέλει ζωντάνια, θέλει τόλμη, θέλει ρίσκο και λίγη δόση τρέλας. Θα πρέπει να είσαι σε θέση να τον ζήσεις τον έρωτα με πάθος και ένταση. Δε χωράνε εδώ περιορισμοί, τα δήθεν και τα πρέπει. Εδώ θέλει το όλα ή το τίποτα, δε του αρμόζουν οι μετριότητες.
Αν ανησυχείς ότι θα αποτύχει, ότι δεν αξίζει τον κόπο ή ότι χάνεις το χρόνο σου τότε άστο. Αν φοβάσαι ότι θα απογοητευτείς ή ότι θα πονέσεις τότε δεν είναι για σένα αυτή η εμπειρία. Ναι μπορεί και να φας τα μούτρα σου, να πέσεις στα πατώματα και να πονάς αν τον χάσεις για πολύ καιρό όμως ανάθεμά τον έχει και τη νοστιμάδα του για όσο τον ζήσεις.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δε θα τον δοκιμάσουν. Ο έρωτας δεν είναι για τους δειλούς. Είναι για τους λίγους, τους θαρραλέους. Αυτούς που θέλουν να τον γευτούν χωρίς να τους νοιάζει η γεύση που θα τους αφήσει στα χείλη. Απλά θέλουν να πάνε κατά πάνω του, να του αφεθούν και όπου τους βγάλει.
Αν λοιπόν δεν είσαι έτοιμος να τον ζήσεις ή δε ξέρεις ακόμα τι θέλεις στάσου πιο πίσω. Εμποδίζεις αυτούς που θέλουν να πάνε κατά κει. Εσύ μπορείς να παραμείνεις ως θεατής έως ότου πιστέψεις ότι μπορείς να το κάνεις κι εσύ.