Γράφει η Φύλλις Γκούστη
Περπατάω προς το 2022, με καθαρό μυαλό και καρδιά, έχοντας κάνει τους απολογισμούς μου, έχοντας πάρει αγκαλιά, φόβους, πληγές και παρελθόν.
Αν μου χρωστάς, είναι εντάξει να με πληρώσεις αργότερα.
Αν με αδίκησες, μην ανησυχείς, είμαι καλά, πήρα το μάθημα από την μεταξύ μας κατάσταση και έμαθα, ωρίμασα.
Αν είσαι θυμωμένος μαζί μου και μου το κρατάς ακόμα, νίκησες.
Γιατί εγώ το άφησα.
Αν δεν μιλάμε, σου στέλνω αγάπη και σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά.
Αν σε έχω κάπου αδικήσει έστω και άθελά μου, ζητάω συγγνώμη για αυτό.
Ευγνώμων για κάθε εμπειρία που έχω ως τώρα ζήσει.
Η ζωή μας μάτια μου, παραείναι μικρή για να κολλάμε σε παρεξηγήσεις, κακίες και εγωισμούς και η συγχώρεση είναι ένα δώρο που κάνουμε εμείς στον εαυτό μας, για να μην κουβαλάμε εκείνους τους άλλους ακόμα πάνω μας
Ας είναι ο Νέος χρόνος για κάθε Άνθρωπο πραγματικά Νέος μέσα του.
Ας ξαναγεννηθεί η αγάπη στις καρδιές των ανθρώπων για να μπορέσει να ξαναέρθει ζωντανή η ελπίδα στα μάτια τους, που τώρα μοιάζουν άδεια, βουβά και φοβισμένα.
Δεν χρειάζεται να είσαι της εκκλησίας ή θεραπευτής, ή ρομαντικός ή Ζεν για να νιώθεις ανθρώπινος, ευάλωτος και ευαίσθητος άνθρωπος.
Χρειάζεται μόνο, να συγκεντρώνεσαι στον εαυτό σου, στην μικρή φωνούλα μέσα σου και να την τιμάς.
Αγάπη μέσα και γύρω μας! Ισορροπία, Υγεία και Αρμονία.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μαζί.