Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Ή έρωτας ή τίποτα φίλε μου.
Τα μισά, τα χωρίς πάθος και τα ανάλατα δεν μας ταιριάζουν.
Εκεί, να είσαι εκεί που καίγεσαι και μόνο, αλλιώς δεν έχει νόημα.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για συμβιβασμούς και μέτριους έρωτες.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, η λέξη συμβιβασμός δεν χωράει στον έρωτα
Στον έρωτα δεν χωράει τίποτε άλλο πέραν της φλόγας, της τρέλας και όλων όσων βγάζουν κόκκινο χρώμα.
Το τίποτα πέτα το στη χωματερή μαζί με όλα τα άχρωμα και άνοστα της ζωής.
Έρωτας να καίγεσαι, να λιώνεις, να χάνεις το μυαλό σου γιατί αλλιώς δεν είναι έρωτας, αλλά κάτι από καμένη τάρτα σοκολάτας.
Ο αιώνιος έρωτας που τα παρατάει όλα μόνο και μόνο για πάρτη του.
Έτσι είναι, μόνο καυτός, μόνο ένας και μοναδικός.
Ή έρωτας ή τίποτα φίλε μου.
Ποιος πίνει καφέ χωρίς καφέ, ποιος ξυπνάει χωρίς να αντικρίσει τον ήλιο κατάματα;
Να είσαι με τον οποιονδήποτε μόνο για να μην είσαι μόνος;
Όχι αγάπη μου, αυτό λέγεται κατάντια και όχι έρωτας.
Υπάρχει ο ένας που θέλεις, που ποθείς, εκεί να μείνεις και μόνο εκεί να πηγαίνεις.
Τι να τα κάνεις τα υπόλοιπα άνευ σημασίας. Μα δεν καίγεσαι για τα πολλά ότι να ‘ναι, καίγεσαι για το ένα σημαντικό της καρδιάς σου.
Να μένεις μόνος και να περιμένεις το ένα, εκείνο που ποθείς και αν δεν έρθει καλύτερα μόνος σου.
Ή έρωτας ή τίποτα!