Γράφει η Έφη Παναγοπούλου
Γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα, αλλά και δύο όψεις τα νομίσματα
Στην εποχή της άμφισβητησης και της εύκολης κρίσης χάσαμε την εννοια της κριτικής σκέψης χάσαμε την έννοια του πίστευε και μη ερεύνα!
Δηλαδή το τι πιστεύεις ή όχι σε κάθε περίπτωση, ψαξτο…
Είναι δικαίωμα σου να μην παίρνεις δεδομένο ότι σου σερβίρουν και μασημένη τροφή από άλλο στόμα που διαδίδει φήμες.
Γιατί ότι ακούς για κάποιον άλλο είναι φήμη αν δεν το έχεις ακούσει από τον ίδιο και εμείς με μεγάλη ευκολία διαδίδουμε την φήμη και στο τέλος βρισκόμαστε υπόλογοι σε μια κατάσταση που μόνοι μας δημιουργήσαμε!
Όχι, δεν φταίει αυτός που σου εκμυστηρεύτηκε πράγματα για κάποιον άλλο άνθρωπο, φταις εσύ που δεν το έψαξες και με τόση ευκολία το διεδωσες.
Ό,τι φαντάζει στην αρχή αληθινό, ίσως είναι πλάνη, ψέμα!
Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά όσα συμβαίνουν γύρω μας θα δούμε ότι δεν ξεχωρίζουν πάντα από την μια πλευρά το πραγματικό, η αλήθεια και από την άλλη η φαντασία ή το ψέμα. Στη ζωή η αλήθεια και το ψέμα πάνε συχνά παρέα!
Για αυτό και χάσαμε την σκέψη μας. Γι’αυτό και μπερδεύτηκε η αλήθεια με το ψέμα και δεν μας είναι εύκολο να ξεχωρίσουμε πότε πρέπει να πούμε ένα ψέμα για να προστατεύσουμε κάποιον ή από αγάπη για να μη πληγώσουμε κάποιον!
Τα βάλαμε όλα σε ένα καζάνι και αμφισβητούμε ανθρώπους, λέξεις, απορρίπτουμε την αγάπη τους χωρίς να σκεφτούμε ότι το ψέμα που ίσως μας είπαν ήταν από αγάπη..
Οξύμωρο; Ίσως να είναι οξύμωρο αλλά είναι και αληθινό!
Και αν σου έλεγα ότι ο κακος λύκος δεν είναι στα αλήθεια κακος, τι πραγματικά έγινε στο δάσος; Ποιος ήταν τελικά ο κυνηγός; Και η μικρή κοκκινοσκουφίτσα τι γύρευε μόνη της στο δάσος;
Πίστευε και μη έρευνα, γιατι η ιστορία αλλιώς, έχει κι άλλη οπτική γωνία και τότε, αλλάζει η ουσία!