Γράφει η Κατερίνα Κυπρίου
Και τι νομίζετε μερικοί άντρες ότι είναι η αγάπη για να τη μοιράζετε δεξιά κι αριστερά ρε; Ποιος σας είπε μωρέ ότι μπορείτε να παίζετε με τα συναισθήματα των γυναικών; Πως μπορείτε να λέτε ότι τις θέλετε και τις δύο, πως γίνεται να μοιράζετε τα χάδια και τα φιλιά σας σε δύο γυναίκες ταυτόχρονα και να αισθάνεστε το ίδιο όμορφα; Πως γίνεται να κουμπώνετε σε δύο αγκαλιές, πως νιώθετε άραγε όταν σας λένε και οι δύο τους το σ’αγαπώ;
Ποτέ μου δε θα μπορέσω να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι γίνονται τόσο άδειοι! Αρνούμαι να πιστέψω ότι όλο αυτό είναι, ή μοιάζει φυσιολογικό!Δε θέλω να φανταστώ πως είναι να λέτε τα ίδια λόγια και στις δύο, δε γίνεται σας λέω να σας νιώσω ή να με πείσετε ότι είστε απλά μπερδεμένοι.
Άνιωθοι είστε μερικοί ρε, άνιωθοι!
Ανίκανοι να πιστέψετε στη δύναμη του έρωτα και της αγάπης. Ανίκανοι να δοθείτε ολοκληρωτικά σε μια γυναίκα, καμιά ποτέ δε θα σας είναι αρκετή. Πάντα κάτι θα λείπει από τη μία, που θα το έχει η άλλη. Πάντα κάτι θα λείπει από την άλλη, που θα το έχει η πρώτη. Μέχρι να σας τελειώσουν οι δικαιολογίες και να βρείτε και μια τρίτη ή και τέταρτη γιατί όχι;
Και κάπως έτσι φίλε γόη, η ιστορία θα επαναλαμβάνεται! Και κάπως έτσι, μια ακόμα γυναίκα θα πέσει στην παγίδα του έρωτα που με τέχνη της πούλησες. Και θα σου παραδοθεί, γιατί εκείνη σε πίστεψε. Και θα σε ερωτευτεί, γιατί εκείνη ένιωσε. Και θα πληγωθεί, όταν καταλάβει ότι ποτέ δεν την αγάπησες. Και θα πέσει στα πατώματα, αλλά στο τέλος θα σηκωθεί!
Μα τώρα, άκου και κάτι που δεν σου πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό. Όταν τελικά θα σηκωθεί, δε θα είναι ποτέ η ίδια! Γιατί όταν μια γυναίκα φίλε μου σου δίνεται απόλυτα κι εσύ την παίζεις, γίνεται θηρίο. Και σαν θηρίο θα παλέψει, αλλά θα σε σκοτώσει μέσα της. Κι αυτή η νίκη, θα είναι που θα της δώσει το κίνητρο να πάει παρακάτω. Αυτή η νίκη θα είναι το παράσημο, μα και το φευγιό της!
Γιατί αν πιστεύεις, ότι υπάρχει γυναίκα που θα περιμένει πότε θα τελειώσεις με τις υπόλοιπες για να ασχοληθείς και μαζί της, ή πολύ ψωνισμένος είσαι, ή πολύ μαλάκας φίλε μου!