Γράφει ο Άρης Γρηγοριάδης
Σε κάτι μισοειπωμένα “σε θέλω”, σπατάλησες την ζωή σου. Μπερδεμένα αισθήματα, μισά θέλω, πετσοκομένα όνειρα και καταπιεσμένες επιθυμίες.
Και μετά;
Μετά μιζέρια και δυστυχία. Χαμόγελα που δεν φτάνουν στα μάτια, λέξεις τυπικές, ανούσια ειπωμένες, αδιάφορα ακουσμένες.
Συμβιβασμός και όρια.
Εγώ θα σ’αγαπάω αν..
Θα είμαι εδώ όταν..
Θα σε στηρίξω όσο..
Σε ερωτεύτηκα επειδή..
Όχι. Το “σ’αγαπω”, το “εδώ”, το “τώρα”, το “σε θέλω” δεν σηκώνουν διαπραγμάτευση, όρους και μικρά γράμματα.
Σε αγαπάω. Σε θέλω. Θα είμαι εδώ, σήμερα, τώρα και πάντα.
Χωρίς “αλλά”, “αν” και “όταν”.
Γιατί οι όροι είναι για τις διαπραγματεύσεις, κι η αγάπη, ο έρωτας κι η καύλα, δεν σηκώνουν τέτοιες μικρότητες.