Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής.
Σαστίζω, ώρες – ώρες σε μισώ, φωνάζω, κάπου – κάπου σε μαλώνω.
Φοβάμαι και παλεύω συνεχώς να σώσω κάτι.
Να σώσω εσένα παλεύω.
Τη δική σου αξιοπρέπεια.
Κι ας πάει κατά διαόλου ο εγωισμός μου.
Για σένα παλεύω.
Να βλέπω κάθε φορά εκείνο το ξάστερο χαμόγελό σου, και το πρόσωπό σου καθαρό, δίχως σύννεφα.
Για σένα παλεύω.
Ούτε ο πιο όμορφος είμαι άλλωστε, ούτε ο πιο έξυπνος.
Αστείος γίνομαι πού και πού, να καλλωπίζω λίγο τα χάλια μου.
Κι ανάμεσα στο πλήθος, μήτε που θα με πρόσεχες, μήτε που θα σού‘κλεβα ματιά.
Αλλά είμαι εδώ ρε γαμώτο..
Ό,τι κι αν πέρασε από πάνω σου, μπήκα μπροστά για να πατήσει εμένα πρώτα.
Μ’όση δύναμη είχα, μ’όση δύναμη μου είχε απομείνει.
Μ’όσα δάκρυα μου είχαν απομείνει.
Εκεί την οφείλω τη δύναμή μου..
Στα κρυφά μου δάκρυα τ’αφανέρωτα τις ώρες τις τελευταίες, της νύχτας.
Εκεί που αναρωτιέσαι, «Τι μου μένει να κάνω ακόμη;»
Δεν ξέρω τι μου μένει να κάνω μαζί σου, αλήθεια δεν ξέρω.
Ούτε πώς ν’αντιδράσω ξέρω ρε γαμώτο!
Μου αρκεί εκείνη η πρώτη, η αχτίδα του ηλίου που θα δω αύριο.
Μου αρκεί γιατί μαζί με κείνη θα δω κι εσένα.
Εκεί, δίπλα μου, ν’ανασηκώνεις τα σκεπάσματα για να φανεί το πρόσωπό σου.
Ν’ανασηκώνεις το πρόσωπό σου, για να φανούν τα όνειρά μου!
Εκεί, δίπλα μου, εσύ, τα όνειρά μου!
*Ο Μάιος, είναι ο δικός μας “ιδιαίτερος” μήνας, καθώς γινόμαστε ενός έτους!
Κάθε μέρα μέχρι τις 12 Μαϊου θα υπάρχει ένα ιδιαίτερο Love Letter, από τους συντάκτες μας..