Γράφει ο Άρης Γρηγοριάδης
Δεν έχω τρόπο να σου πω τι είσαι για μένα.
Πώς να σου εξηγήσω ότι είσαι η γυναίκα μου, ο προορισμός μου, ο έρωτάς μου, η αγάπη μου, η φίλη μου, η οικογένειά μου, η ερωμένη μου.
Η γυναίκα που μπορώ να πω πως είναι τα πάντα μου.
Η γυναίκα που απαντάει στο “σε θέλω” και πλάι ταιριάζει κάθε λέξη, κάθε περιγραφή, κάθε εικόνα.
Σε θέλω πλάι μου, σε θέλω στη ζωή μου, σε θέλω στο κρεβάτι μου, σε θέλω στα ταξίδια μου, σε θέλω στα εύκολα και στα δύσκολα.
Σε θέλω μέσα στα χέρια μου, να ζούμε τον έρωτα χωρίς σωστό και λάθος, χωρίς να υπολογίζουμε συνέπειες και χωρίς να αναρωτιόμαστε για το αύριο.
Δεν ξέρω λοιπόν πώς να σε περιγράψω, κι επειδή δεν νομίζω να το βρω και σύντομα, σ’όποιον με ρωτά ποια είσαι, η απάντηση είναι μόνο μία.
Το “σε θέλω” μου, για το οποίο θα τα άφηνα όλα, θα τα διέλυα όλα, θα τα γκρέμιζα όλα. Μόνο και μόνο για να ζω στην ίδια ανάσα, στο ίδιο άγγιγμα, αυτό το “σε θέλω”.