Γράφει η Κέλλυ Μπόζα.
Φεβρουάριος. Ο μήνας των ερωτευμένων λένε.
Στα δεκαπέντε μου μπορεί και να μου άρεσε να γιορτάζω την ημέρα των ερωτευμένων. Ψέματα λέω! Και στα δεκαοχτώ, είκοσι, εικοσιένα μου άρεσε. Ίσως και να περίμενα τις 14 Φλεβάρη για να είμαι ειλικρινής.
Ετοίμαζα τις πιο όμορφες ερωτικές κάρτες, έψαχνα για ρομαντικά μέρη για δείπνο, μέχρι και καρδούλες στα νύχια έκανα.
Με ρωτάς αν είμαι ρομαντική; Ναι είμαι!
Αλλά εκείνη την ημέρα γινόμουν στρατευμένα ερωτική. Και δεν ξέρω τελικά αν ξεχειλίζαμε από έρωτα ή αν παίζαμε σκηνή από κινηματογραφικές ταινίες. Τότε μου άρεσε.
Καθώς μεγαλώνω κάποια πράγματα αλλάζουν θέση στο μυαλό μου. Δεν έχω γίνει κυνική απλά λίγο πιο ρεαλίστρια.
Σκέφτομαι λοιπόν ότι όταν είσαι ερωτευμένος δεν κοιτάς το ημερολόγιο στον τοίχο και ούτε χρειάζεσαι ειδική μέρα για να γιορτάσεις τον έρωτα σου μαζί με άλλα χιλιάδες ζευγάρια και να πεις ”σ΄αγαπώ” με στόφα ηθοποιού λόγω ημέρας. Τις υπόλοιπες 364 μέρες τι κάνεις αγαπητέ μου; Όταν η καρδιά χτυπά κόκκινο κάθε μέρα σκαρφίζεσαι αφορμές να το γιορτάσεις ή να το εκφράσεις στο σύντροφο σου. Κι ας είναι μια συνηθισμένη Τρίτη όπως τόσες και τόσες που εσύ σκέφτηκες να κόψεις ένα τριαντάφυλλο και να το προσφέρεις στην καλή σου.
Πάντα μου άρεσαν τα τριαντάφυλλα. Τα κόκκινα τριαντάφυλλα. Και για να πω την αλήθεια ενδόμυχα μια τέτοια μέρα περίμενα από το έτερον ήμισυ να έρθει με μια αγκαλιά τριαντάφυλλα σαν σωστός ερωτευμένος.
Σήμερα πλέον ολίγον συνειδητοποιημένη θα εκτιμήσω πολύ περισσότερο ένα μοναχικό τριαντάφυλλο, χωρίς περιτυλίγματα και κορδέλες που θα έρθει στα χέρια μου μια άσχετη μέρα, μετά την δουλειά, όντας βουτηγμένη στην ρουτίνα μου ..να μου θυμίσει ότι με αγαπάει… έτσι ”άσχετα”.
Δεν θέλω να αποτινάξω την ρομαντική μου φύση. Θέλω απλά να βγούμε για φαγητό με κεριά και τα τοιαύτα χωρίς την ταμπέλα του 14 Φλεβάρη. Δεν θέλω συμβατικά και καταναγκαστικά.
Θέλω να του αφήσω ένα σημείωμα στην τσέπη του πριν φύγει για δουλειά και εκείνος μια άλλη μέρα να μου φέρει την αγαπημένη μου σοκολάτα. ‘Ετσι δίχως λόγο και αιτία.
Σε μία μέρα δεν εκδηλώνεται η αγάπη. Και όχι δεν θα θυμώσω αν δεν μου πει την μέρα των ερωτευμένων ”χρόνια μας πολλά αγάπη μου”, γιατί εγώ θα ξέρω ότι αυτό που έχουμε είναι ακόμη δυνατό και εδραιωμένο στην κάθε μας μέρα.
Φέτος όντας μόνη, όχι δεν θα κλαίω τρώγοντας σοκολατάκια σε σχήμα καρδούλας, ούτε θα βγω κοριτσοπαρέα για να δείξω ότι γιορτάζω την ελευθερία μου και ούτε θα κοιτάζω με φθόνο τα ερωτευμένα ζευγάρια γύρω μου. Θα την περάσω σαν μια φυσιολογική μέρα σαν τις άλλες. Γιατί το μυστικό είναι να κάνεις διαφορετική μια απλή μέρα και όχι να περιμένεις μια μέρα να κάνεις την διαφορά.
LoveLetters