Μια παλιά σχέση τελειώνει, χωρίς να πέφτει η αυλαία της. Άνθρωποι φεύγουν, απομακρύνονται, σιωπούν.
Το σπίτι σου, οι άνθρωποί σου, μοιάζουν διαφορετικοί μόνο και μόνο επειδή εσύ αλλάζεις.
Η δουλειά, οι στόχοι, η πίστη, ήταν εκείνα που μέχρι τώρα σε κράταγαν ζωντανό. Εκείνα που ζέσταιναν την ψυχή σου.
Όλα χρειάζεται να ανανεωθούν. Να πεθάνουν και να ξαναγεννηθούν μέσα σου.
Οι αλλαγές μας τρομάζουν γιατί μας βγάζουν από την ζεστασιά της συνήθειας και τρομάζουν ακόμα περισσότερο όταν η συνήθεια γίνεται δεύτερη φύση σου.
Όμως δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζεις να κάνεις τα πράγματα όπως σε ένα χθες που δεν υπάρχει πια.
Δεν λειτουργεί πια, το βλέπεις.
Δεν γίνεται να φοράς τα ρούχα του χθες στην ψυχή σου. Δεν την χωράνε πια. Δεν της ταιριάζουν.
Δεν υπάρχει κανείς να ευχαριστήσεις. Κανείς να υποδυθείς. Κανείς να του πεις ψέματα και κανείς να σε προστατεύσει.
Τώρα, είσαι εσύ κι ο εαυτός σου.
Εσύ κι εσύ.
Και είσαι ο μόνος που μπορείς να σε φροντίσεις πια.
Τώρα η μάσκα έχει πέσει και σημασία έχει μόνο το πρόσωπό σου χωρίς την μάσκα.
Σημασία τώρα, έχει μόνο η αλήθεια σου.
Η πραγματικότητα που θέλεις να ζήσεις. Τώρα, είναι η στιγμή να γίνεις πραγματικός.
Δεν μπορείς πια να αποδράσεις. Δεν μπορείς να κρυφτείς, να ξεγελάσεις τον πόνο και την αλήθεια σου.
Στόχος είναι μόνο να είσαι συνεπής με τον εαυτό σου. Να ανοίξεις την ψυχή σου στον κόσμο και να φωνάξεις πως η ζωή είναι σημαντική, μοναδική και αναντικατάστατη.
Οι αποχωρήσεις είναι δύσκολες και οι γέφυρες με τους άλλους, ακόμα δυσκολότερες.
Οι συμβιβασμοί, πνίγουν.
Εμμένουμε με πάθος σε ότι αγαπάμε. Πιστεύουμε ότι το δοκιμασμένος είναι το ασφαλές μας.
Πιστεύουμε στο δίκιο μας και στο άδικο του άλλου.
Ο άλλος πλήγωσε. Ο άλλος φταίει. Ο άλλος πρέπει να κάνει πίσω.
Γιατί;;
Εσύ έχεις ανάγκη να ματώσεις για να προχωρήσεις. Εσύ είσαι ο πρωταγωνιστής και οι άλλοι οι κομπάρσοι.
Όταν το μάθεις, η ζωή σου, θα αποκτήσει δυο πρωταγωνιστές σε ένα έργο που θα το γράφετε πια μαζί.
Ό,τι δεν ήταν να συμβεί, χρειάζεται να εγκαταληφθεί.
Σαν ένα όνειρο που δεν ήταν η στιγμή του να το ζήσεις.
Ότι πρέπει να συμβεί, συνέβη, συμβαίνει, θα συμβεί.
Εάν διαθέτεις αγάπη, συμπάθεια και συγχώρεση, νιώσε τα.
Πρόσφερε τα στον εαυτό σου πριν δοκιμάσεις να τα δώσεις σε οποιονδήποτε άλλο.
Κι ύστερα, χάρισέ τα, μοιράσου τα, δώσε τα μέ όλη σου την καρδιά.
Του Γιώργου Πανόπουλου