Γράφει ο Χρήστος Αλεξίου
Έχεις ποτέ νιώσει την απόγνωση να κρατάς το τηλέφωνο και να περιμένεις ένα μήνυμα, μια κλήση, κάτι που να σου λέει ότι όλα θα γίνουν όπως πριν; Να μετράς τις ώρες και να ψάχνεις δικαιολογίες για την απουσία του άλλου, μόνο και μόνο για να αντέξεις λίγο ακόμα;
Υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια στις σχέσεις που συχνά αρνούμαστε να δούμε. Αυτός που σε αγαπάει, δεν χρειάζεται να του πεις «γύρνα». Δεν χρειάζεται να τον παρακαλέσεις, δεν θα μετρήσει τα λόγια σου ούτε θα αναλύσει αν αξίζει να κάνει το βήμα. Αν σε αγαπάει, θα γυρίσει μόνος του. Θα βρει τρόπο να μείνει, ακόμα και όταν όλα φαίνονται χαμένα.
Αλλά αυτός που αγαπάς; Εκεί τα πράγματα αλλάζουν. Αυτόν που αγαπάς, μπορεί να του πεις «γύρνα» εκατό φορές και να μην γυρίσει ποτέ. Να χαθεί στη σιωπή του, να χαθεί στα δικά του λάθη ή στις δικές του αποφάσεις. Γιατί η αγάπη δεν εγγυάται την ανταπόδοση. Δεν εγγυάται ότι θα σου δοθεί αυτό που έδωσες.
Και αυτό είναι το πιο σκληρό κομμάτι. Ότι όσο και να προσπαθείς, όσο και να θες να διορθώσεις τα πράγματα, υπάρχουν φορές που δεν έχεις κανέναν έλεγχο. Που η επιλογή να γυρίσει πίσω δεν είναι στα χέρια σου. Και εκεί πρέπει να αντιμετωπίσεις τον φόβο της απόρριψης, τον φόβο του κενού που αφήνει πίσω του αυτός που δεν επέστρεψε.
Δεν είναι εύκολο να δεχτείς ότι η αγάπη σου μπορεί να μην είναι αρκετή για να τον φέρει πίσω. Δεν είναι εύκολο να παραδεχτείς ότι, όσο κι αν περιμένεις, μπορεί να μην εμφανιστεί ποτέ στην πόρτα σου. Αλλά πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτήν την αλήθεια. Να μη χάνεις τον εαυτό σου στο περιθώριο μιας σχέσης που δεν υπάρχει πια.
Και ξέρεις τι είναι το πιο σκληρό; Ότι θα έρθει η στιγμή που θα κουραστείς να περιμένεις. Που θα μάθεις να ζεις χωρίς εκείνον, ακόμα κι αν κάθε σου ανάσα τον φέρνει στο μυαλό σου. Και εκείνη ακριβώς τη στιγμή, όταν δεν θα έχεις πια ανάγκη να του πεις «γύρνα», τότε ίσως εμφανιστεί. Τότε ίσως θυμηθεί πως κάποτε ήσουν όλος του ο κόσμος.
Αλλά να σου πω κάτι; Αν έπρεπε να φτάσεις στο σημείο να τον ξεπεράσεις για να γυρίσει, τότε ίσως ποτέ δεν άξιζε να μείνει. Γιατί αυτός που πραγματικά σε αγαπάει, δεν θα φύγει ποτέ. Δεν θα σε αφήσει να σβήσεις μέσα στην αναμονή.
Στο τέλος, δεν μετράει ποιος έφυγε ή ποιος γύρισε. Μετράει ποιος έμεινε εκεί όταν όλα διαλύονταν.
Και αν αυτός που αγαπάς δεν γυρίσει ποτέ, θυμήσου ότι η αγάπη δεν είναι να παρακαλάς για επιστροφές. Είναι να αγαπάς αρκετά τον εαυτό σου για να συνεχίσεις, ακόμα κι όταν η πόρτα μένει κλειστή.
