Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
– Μίλα μου για την αγάπη, βιάζομαι για να την μάθω! Του είπε μια μέρα…
– Βιάζεσαι;
Να μη βιάζεσαι ματιά μου! Γιατί η αγάπη είναι βήματα αργά και σταθερά, δεν είναι άλματα.
Δεν θέλει βιασύνες η αγάπη, υπομονή και πίστη απαιτεί, υποχωρήσεις και κοινούς αγώνες θέλει.
Η αγάπη κατακτιέται μέρα την μέρα, ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό, και θέλει ψυχή και αλήθεια.
Η αγάπη χτίζεται πράξη την πράξη, αγκαλιά την αγκαλιά, προσπάθεια την προσπάθεια.
Και αντέχει τα δύσκολα μονάχα όταν μέσα στην πορεία της έχει επιζήσει από συμπληγάδες φονιάδες, από Κύκλωπες ύπουλους, και από Σειρήνες απάτες, μέχρι να βρει την Ιθάκη της.
Η αγάπη είναι ένα μεγάλο ταξίδι για δυο, που στην διαδρομή της οι δυο γίνονται ένα.
Που όταν ο ένας τρομάζει, ο άλλος τον αγκαλιάζει σφιχτά για να νιώσει ασφάλεια.
Που όταν ο ένας πέφτει, ο άλλος τον σηκώνει και βαδίζει στο πλάι του.
Που όταν ο ένας λυγίζει, ο άλλος γίνεται στήριγμα του και φάρος του.
Η αγάπη κοιτάζει πίσω της, μετράει τις μάχες της, μετράει τα “μαζί” και τα “εδώ”, μαθαίνει από τα λάθη της και παίρνει δύναμη για να προχωρήσει μπροστά.
Φοβάται η αγάπη κορίτσι μου, φοβάται τα αύριο κι όχι τα χθες.
Έχει εχθρούς που ντύνονται φίλοι για να την ξεγελάσουν, έχει εμπόδια που της κλείνουν τις στράτες της, έχει βουνά δύσβατα που μόνο οι δυνατοί αντέχουν να τα περπατήσουνε μέχρι τέλους.
Δεν είναι εύκολη η αγάπη σου λέω, μα είναι όμορφη κι αξίζει τον κόπο κι όλες τις θυσίες, να το θυμάσαι αυτό μικρή μου!
Η αγάπη με υπομονή στεριώνει, με εμπιστοσύνη γιγαντώνεται, με συμμαχίες από δυο που ο ένας πιστεύει στον άλλον θριαμβεύει, μάχη την μάχη, πληγή την πληγή.
Η αγάπη αγάπη μου, κατακτιέται μέρα την μέρα, ώρα την ώρα, λεπτό το λεπτό. και είναι βήματα, δεν είναι άλματα!
Γι΄ αυτό σου λέω, όταν μιλάς για την αγάπη δεν πρέπει να βιάζεσαι!