Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη.
Είσαι κι εσύ από κείνους που μελαγχολούν με τα Χριστούγεννα; Που θλίβονται όσο πλησιάζουν οι μέρες της Αγάπης; Μα γιατί;
Αφού είναι μέρες χαράς! Όλοι χαίρονται. Ή μάλλον πρέπει να χαίρονται! Πρέπει να είναι ευτυχισμένοι και να χαμογελούν.
Αυτό σε χαλάει; Το “πρέπει” ε;
Ότι τις γιορτινές μέρες πρέπει να διασκεδάζουμε και να περνάμε καλά;
Τα Χριστούγεννα εκπέμπουν από μόνα τους χαρά, ρομαντισμό, χρώμα, αγκαλιές, γλυκά, δώρα, ζεστασιά.
Για κάποιους ανθρώπους όμως δυστυχώς τα ακριβώς αντίθετα.
Υπάρχουν άνθρωποι μοναχικοί, χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους, χωρίς ταίρι.. Άνθρωποι που βιώνουν την απουσία δικών τους προσώπων ακόμα πιο έντονα αυτές τις μέρες. Πώς να ταυτιστούν με όλους αυτούς που ζουν σε εορταστικό κλίμα όταν οι ίδιοι μετρούν απουσίες για διάφορους λόγους ο καθένας; Πώς να αφεθούν στη μαγεία των γιορτών όταν τα οικονομικά τους δε βοηθούν σ’αυτό; Πώς να μοιράσουν δώρα, να κάνουν ταξίδια, ρεβεγιόν και τα σχετικά όταν οικονομικώς αδυνατούν;
Ουφ! Ας γίνουμε πιο ρεαλιστές. Ας βάλουμε πιο εφικτούς στόχους τα φετινά Χριστούγεννα. Ακόμα και αν δεν πετύχαμε τους στόχους που είχαμε θέσει τη χρονιά που φεύγει, δεν πειράζει. Ας τους ξαναθέσουμε! Πού θα μας πάει; Θα τους πετύχουμε.
Και αγάπη μπορούμε να πάρουμε και χαρά να δώσουμε και αγκαλιές θα βρεθούν να μας κλείσουν και λαμπιόνια να μας φωτίσουν! Αρκεί να το θελήσουμε και να το προσπαθήσουμε.
Ας κλέψουμε λίγη από την αισιοδοξία και την ομορφιά της ατμόσφαιρας των ημερών. Ας ξεγελάσουμε για λίγο τις αρνητικές μας σκέψεις και ας έχουμε ανοιχτές τις αγκαλιές και τις καρδιές μας για το καλό! Και είμαι σίγουρη πως κάποια στιγμή τα “κακά” που μας κυνηγούν θα βαρεθούν και θα μας αφήσουν και αυτά..