Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη.
Στον πόνο είσαι μόνος..
Εσύ πρέπει να βρεις τον τρόπο να τον διαχειριστείς. Όποιος κι αν είναι ο πόνος, η στεναχώρια, η θλίψη.
Στο μυαλό του καθενός διογκώνεται διαφορετικά. Όσο και να σε στηρίξουν οι άνθρωποί σου και οι φίλοι σου, την τελική διαχείριση την έχεις εσύ! Ναι! Ο πόνος είναι προσωπική υπόθεση! Όταν πονάς όλα γύρω σού φαίνονται μαύρα.
Δεν ανέχεσαι τίποτα, ούτε τον ίδιο σου τον εαυτό. Ο πόνος μάς επισκέπτεται με διαφορετική ένταση και διαφορετική αιτιολογία κάθε φορά! Πρέπει να τον αντιμετωπίζουμε.
Δε μας δίδαξε βέβαια κανείς τον τρόπο. Δε μάθαμε οδηγίες προφύλαξης από καταστάσεις που πονάνε!
Μόνος σου θα προστατέψεις τον εαυτό σου. Μόνος σου δώσε στον πόνο διεξόδους. Εξωτερικεύσου! Βγάλε τον από μέσα σου και δώσε του μορφή. Κάνε τον πόνο σου τραγούδι, μουσική, τέχνη..
Κάνε τον ταξίδι και κλάψε σε άλλες γειτονιές μέχρι να στερέψουν τα δάκρυά σου! Γράψε κάτι για αυτό που σε πονά και ας μην έχει παραλήπτη! Όμως γράψε, σβήσε, ξαναγράψε.. Ο πόνος θα είναι πάντα μαζί σου κι ας αλλάζει μορφές.
Έτσι είναι η ζωή! Όμως μην του επιτρέπεις να δηλητηριάζει τα “μέσα” σου!
Η δύναμή του είναι μεγάλη γι’αυτό χρειάζεται να δώσεις σκληρές μάχες μαζί του. Νίκησέ τον! Είναι δυνατός αλλά όχι ανίκητος!