Γράφει ο Μπάμπης Χ.
Καλησπέρα σας και καλή διασκέδαση.
Από σήμερα εγκαινιάζουμε μια νέα στήλη που δεν ξέρω ακριβώς με τι θα έχει να κάνει, αλλά η πρώτη μου ιδέα είναι γυναίκες στα δύσκολα.
Είναι γεγονός πως το πρότυπο γυναίκα στην κουζίνα, στα παιδιά και έτοιμη για όλα στο σπίτι, μας έχει αφήσει χρόνους.
Βρισκόμαστε στην εποχή που η γυναίκα πρωταγωνιστεί, έχει θέση στην εργασία, έχει θέση στον πολιτισμό και γενικώς διεκδικεί πράγματα στην καθημερινότητα.
Σε αυτή την πρώτη μας γνωριμία προσπαθήσαμε να βρούμε τέσσερις τέτοιες γυναίκες, που όχι μόνο πρωταγωνιστούν στον ΣΠΟΡ FM 94,6,αλλά έχουν και καθοριστικό ρόλο. Τους κάναμε εννιά ερωτήσεις και από τις απαντήσεις θα καταλάβετε τι εννοούμε σε αυτόν τον μικρό μας πρόλογο.
Θα ακολουθήσουν κι άλλα. Από περίεργα επαγγέλματα, από δύσκολες δουλειές που παλιότερα δεν τις συναντούσαμε ποτέ.
Αυτές τις γυναίκες τις λατρεύουμε, θέλουμε να σας τις γνωρίσουμε καλύτερα και γι’αυτό ξεκινάμε από εκείνες.
Μπάμπης Χ.
Οι ερωτήσεις που θέσαμε:
1. Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με την αθλητική δημοσιογραφία;
2. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που προκύπτουν στην καθημερινότητα μιας γυναίκας αθλητικής δημοσιογράφου;
3. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι έχεις αδικηθεί λόγω του φύλου σου; Δίνονται ίσες ευκαιρίες;
4. Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει μια γυναίκα που θέλει να μπει σε αυτόν τον χώρο;
5. Θα την παρότρυνες ή θα την αποθάρρυνες; Θεωρείς πως υπάρχει χώρος για περισσότερες γυναίκες;
6. Πώς είναι να εργάζεσαι σε έναν χώρο όπως είναι τα γήπεδα και οι αθλητικοί χώροι;
7. Έχεις δεχτεί συμπεριφορές, όπως φλερτ ή περίεργα σχόλια, που να σε έχουν φέρνουν σε δύσκολη θέση από ανθρώπους του αθλητισμού;
8. Τι θα άλλαζες σε αυτό το επάγγελμα και τι δεν θα ήθελες να αλλάξει με τίποτα;
9. Το οικογενειακό σας περιβάλλον πώς αντιμετωπίζει αυτή την καθημερινότητα;
Βαλεντίνα Νικολακοπούλου, παραγωγός και συντάκτρια ΣΠΟΡ FM
1. Σπούδασα κάτι τελείως διαφορετικό που δεν μου άρεσε κιόλας. Λογιστική και Χρηματοοικονομική στην ΑΣΟΕΕ. Από μικρό κορίτσι, αν και δεν είμαι το κλασικό αγοροκόριτσο, θυμάμαι να πηγαίνω στα γήπεδα και να περνάω καλύτερα από οπουδήποτε αλλού. Επίσης είμαι… γλωσσοκοπάνα κι έχω μια άποψη για όλα. Γύρω στα 25 μου είδα μια διαφήμιση για τις υποτροφίες του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ και αυτό ήταν. Ήμουν σε μία περίοδο που ήθελα αλλαγές και το κλικ που χρειαζόμουν ήταν αυτό. Κατόρθωσα να κερδίσω την υποτροφία και στα 26 μου ξεκίνησε το ταξίδι στην αθλητική δημοσιογραφία… Κάλλιο αργά..
2. Δεν θα τις έλεγα αξεπέραστες δυσκολίες. Ίσως τα ωράρια που δεν είναι σταθερά, κάτι που ισχύει και για τους άντρες βέβαια, αλλά για τις γυναίκες είναι λίγο δυσκολότερο γιατί έχουμε να πάμε και ένα Σούπερ Μάρκετ βρε παιδί μου…
3. Προσωπική αδικία δεν έχω νιώσει ακόμα. Ίσα ίσα που έχω και κίνητρο να αποδεικνύω τι αξίζω. Τώρα όσον αφορά το αν δίνονται ίσες ευκαιρίες στο χώρο, ξεκάθαρα όχι και φτάνει κανείς να κοιτάξει τους εργασιακούς χώρους όπου η αναλογία αντρών και γυναικών είναι 80-20. Τα τελευταία χρόνια βλέπεις όλο και περισσότερες γυναίκες, αλλά και πάλι είναι η απόλυτη μειοψηφία. Εγώ περιμένω την ημέρα που οι γυναίκες θα κάνουν σε τακτική βάση περιγραφές ποδοσφαιρικών αγώνων!
4. Να ξεκινήσουμε από το προφανές, να της αρέσει πολύ αυτό στο οποίο πάει να μπλέξει. Θα πρέπει να έχει αντοχές και γερό στομάχι. Και πάνω από όλα να ξυπνάει το πρωί και να σκέφτεται ότι είναι καλύτερη από όλους τους άντρες μαζί! Φυσικά θα πρέπει να έχει και όλα τα βασικά που απαιτούνται, όπως το να γράφει καλά, να μιλάει όμορφα ελληνικά και να μην… νιαουρίζει!
5. Σε καμία περίπτωση δεν θα την αποθάρρυνα. Φυσικά υπάρχει χώρος για περισσότερες γυναίκες. Δεν είναι εύκολο, ο χώρος είναι ανδροκρατούμενος, αλλά αθλητική δημοσιογραφία δεν σημαίνει μόνο ποδόσφαιρο, όπου κι εκεί παρόλα αυτά χωράμε άνετα! Απλά, όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, θέλει πολλή προσπάθεια και πίστη στον εαυτό σου.
6. Φανταστικά! Ξέρεις πόσοι φίλοι μου ζηλεύουν που μπορώ να βλέπω δωρεάν τόσους σημαντικούς αγώνες; Είναι πολύ ωραίο να δουλεύεις στο γήπεδο! Από την άλλη στη χώρα που ζούμε, όταν πας σε κάποιο ποδοσφαιρικό ντέρμπι προσεύχεσαι να μην χρειαστείς να αντιμετωπίσεις χημικά και δακρυγόνα. Μου έχει τύχει και είναι πολύ άσχημο!
7. Θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι που μπορεί να σου τύχει όπου και να δουλεύεις. Αυτά υπάρχουν, όχι τόσο στο πρόσωπο με πρόσωπο. Από την άλλη υπάρχουν κι εκείνοι που σε φλερτάρουν με πολύ ωραίο τρόπο. Όπως και να έχει είναι στο χέρι σου να θωρακιστείς απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις. Μεταξύ μας, οι άντρες δημοσιογράφοι φλερτάρουν πολύ περισσότερο από τους αθλητές.
8. Αν είχα τη δύναμη θα εξαφάνιζα από το χάρτη ορισμένους δημοσιογράφους που γράφουν εντελώς κατευθυνόμενα, υποκρινόμενοι ταυτόχρονα τους αντικειμενικούς! Γενικά έχω πρόβλημα με οτιδήποτε υποτιμά τη νοημοσύνη μου και δυστυχώς στην αθλητική δημοσιογραφία έχουμε περίσσεια από τέτοιους «συνάδελφους»! Επιπλέον θα ήθελα να βλέπω περισσότερες γυναίκες με περισσότερο ενεργό ρόλο! Αυτό που δεν θα άλλαζα είναι το συναίσθημα που νιώθεις δουλεύοντας στο γήπεδο, όπως και την απίστευτη εμπειρία του ραδιοφώνου!
9. Στην αρχή η οικογένειά μου έλεγε τα γνωστά κλισέ «τι πας να κάνεις σε αυτό το χώρο», «δεν είναι επάγγελμα για γυναίκα γιατί δεν έχει σταθερό ωράριο», όμως σταδιακά μπορώ να πω πως έχουν ξετρελαθεί, με στηρίζουν, με ακούνε στο ραδιόφωνο, με παίρνουν τηλέφωνο να με ρωτήσουν για την αθλητική επικαιρότητα. Για τους άνδρες φίλους μου τι να πω! Απλά με ζηλεύουν λιγάκι!
Μαρία Ζαφειράτου, παραγωγός και συντάκτρια ΣΠΟΡ FM
1. Από σχετικά μικρή ηλικία, κάπου στο δημοτικό, είχα βρει εξαιρετικά ενδιαφέρον το ποδόσφαιρο. Σε αυτό σίγουρα συνέβαλε και το γεγονός ότι μεγάλωσα με έναν αδερφό 6 χρόνια μεγαλύτερο ο οποίος με «μύησε» στην Αθλητική Κυριακή.
Όταν ήρθε η στιγμή να αποφασίσω τι θα κάνω στη ζωή μου, η επιλογή ήταν εύκολη.
2. Η πρώτη και πιο συνηθισμένη είναι η αμφισβήτηση ως προς τη γνώση του αντικειμένου. Για κάποιον (για μένα ανεξήγητο ακόμα) λόγο θεωρείται τόσο δεδομένο ότι ένας άνδρας «ξέρει» από μπάλα όσο δεδομένο είναι ότι είμαι γυναίκα δεν «ξέρει». Και μετά έρχεται η έκπληξη του: «Α! Εσύ ξέρεις ποδόσφαιρο!».
3. Όχι, δεν έχω χάσει δουλειά λόγω του φύλου μου γιατί δεν έχει προκύψει δουλειά που μπορεί να χάσω λόγω του φύλου μου. Τι εννοώ; Αν πχ. γίνεται η στελέχωση μιας τηλεοπτικής εκπομπής, κανείς δεν πρόκειται να σκεφτεί να τοποθετήσει στη θέση του κεντρικού παρουσιαστή μια γυναίκα. Είναι δεδομένο ότι θα είναι άνδρας. Η γυναίκα δημοσιογράφος μπορεί να είναι, μπορεί και να μην είναι. Αλλά αν βρίσκεται, σίγουρα ο ρόλος της θα είναι «συμπληρωματικός». Οπότε από αυτή την άποψη, όχι, δεν δίνονται ίσες ευκαιρίες.
4. Γνώση του αντικειμένου, γνώση της ελληνικής γλώσσας, επιμονή και υπομονή. Ό,τι χρειάζεται δηλαδή για όλα τα επαγγέλματα.
5. Δεν ζούμε τις καλές εποχές προηγούμενων χρόνων όπου ανθούσε τόσο το επάγγελμά μας όσο και τα ΜΜΕ. Το αντίθετο θα έλεγα. Όμως πάντα υπάρχει χώρος για ανθρώπους ικανούς.
6. Έχει τα καλά του, έχει και τα κακά του. Τα γήπεδα και γενικά οι αθλητικοί χώροι εκπέμπουν από μόνοι τους υγεία. Ασχολείσαι με αθλητές, βλέπεις μπάλα, πράγμα που σου αρέσει ούτως ή άλλως να κάνεις. Κατά κάποιο τρόπο, κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα.
Από την άλλη, υπάρχουν στιγμές με επεισόδια, με προπηλακισμούς, με άσχημες εικόνες που δύσκολα συναντάς σε άλλα επαγγέλματα.
7. Ναι. Η νοοτροπία του «ξέρει αυτή από μπάλα;» που έλεγα παραπάνω δεν την συναντάς μόνο σε μερικούς συναδέλφους, μπορεί να την συναντήσεις και σε αθλητές ή γενικά σε ανθρώπους του αθλητισμού. Υπάρχουν και μερικοί λοιπόν που δεν σκέφτονται πως βρίσκεσαι εκεί απλά και μόνο για να κάνεις τι δουλειά σου.
8. Θα άλλαζα την προκατάληψη απέναντι στους δημοσιογράφους, θηλυκούς και αρσενικούς. Δεν θα άλλαζα με τίποτα τη δύναμη που έχει μία διοργάνωση, ένας αγώνας, ένας τελικός, μία επιτυχία να σε κάνει να ξεχάσεις όλα τα άλλα.
9. Έχει προσαρμοστεί στις απαιτήσεις του επαγγέλματος. Π.χ. τα παιδιά μου (4 και 6 ετών) θεωρούν πολύ φυσιολογικό το γεγονός ότι τα Σαββατοκύριακα «η μαμά πρέπει να πάει στο γήπεδο» ή ότι τις καθημερινές «Η μαμά πρέπει να φύγει νωρίς το πρωί γιατί έχει εκπομπή στο ραδιόφωνο».
Eύα Ζαχαριουδάκη, παραγωγός και συντάκτρια ΣΠΟΡ FM
1. Υπάρχουν στιγμές που κι εγώ αναρωτιέμαι! Παρότι είχα ζήσει την επαφή με τα γήπεδα από πολύ μικρή ηλικία, δεν είχα φανταστεί ποτέ μια θέση σε αυτά. Η πρώτη επαφή ήταν σε εφημερίδα του Ηρακλείου, ένα αφιέρωμα για το Μουντιάλ του 2010.
Όταν έστειλα τα πρώτα κείμενα και σκεφτόμουν πόσος κόσμος θα τα διαβάσει, ήμουν τρομοκρατημένη. Όταν τυπώθηκε και έφτασε στα χέρια μου ένιωσα μοναδικά. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ήρθαν οι πρώτες δουλειές και οι πρώτες εμπειρίες
Και… άρχισαν ξανά, όταν δύο χρόνια μετά κέρδισα την υποτροφία στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ, που μου άνοιξε την πόρτα για το site και το ραδιόφωνο του ΣΠΟΡ FM.
2. Οι μεγαλύτερες δυσκολίες δεν έχουν… φύλο. Τα άγρια ωράρια και οι μισθοί που δεν πλησιάζουν αυτούς του παρελθόντος επηρεάζουν όλους τους εργαζόμενους. Ένα παραπάνω βάρος που μπορεί να έχει μια γυναίκα είναι πως πρέπει να ενσωματωθεί σε ένα ξεκάθαρα ανδρικό περιβάλλον, να αποδείξει τη θέση της σε αυτό και να απαντήσει πολλές φορές στα πρώτα χρόνια της καριέρας της στην ερώτηση «Είσαι σίγουρη ότι ξέρεις τι είναι οφσάιντ».
3. Στην αθλητική δημοσιογραφία δίνονται ευκαιρίες. Στην… ποδοσφαιρική, ίσως είναι πιο δύσκολο να γίνει αποδεκτή μια γυναικεία φωνή, αλλά δεν νομίζω πως είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Προσωπικά δεν έχω νιώσει αδικία, αλλά νομίζω είμαι από τις τυχερές.
4. Γερό στομάχι απέναντι σε αυτούς που θεωρούν πως η θέση της δεν μπορεί να είναι στο γήπεδο ή σε οτιδήποτε σχετικό με αυτό -γίνονται η μειοψηφία, όσο περνούν τα χρόνια, αλλά δυστυχώς, υπάρχουν.
5. Σίγουρα υπάρχει χώρος και σίγουρα αξίζει όλες να προσπαθήσουν. Οι δυσκολίες δεν γίνεται με τίποτα να περιορίσουν τα συναισθήματα που μπορεί να γεννήσει αυτή η δουλειά.
6. Φυσικά, όνειρο. Αν και, μετά από κάποιο διάστημα, αρχίζεις να αναπολείς τις εποχές που έβλεπες τα ματς με τους φίλους σου στην εξέδρα και όχι από το γραφείο ή τα δημοσιογραφικά.
7. Δεν μου έχει τύχει κάτι πολύ ακραίο, αλλά ούτε μου φαίνεται περίεργο να συμβαίνει -αν δεν ξεφεύγει από τα φυσιολογικά πλαίσια ειδικά.
8. Θα ήθελα περισσότερες γυναίκες και λιγότερες μπρουτάλ συμπεριφορές.
9. «Εντάξει, ασχολήσου με αυτό όσο θες. Από δουλειά, τι θα κάνεις;». Κλασική απορία, αφού για πολύ καιρό υπάρχει η πιθανότητα να αμείβεσαι με ψίχουλα ή ακόμα και καθόλου.
Κωνσταντίνα Πανούτσου, παραγωγός ΣΠΟΡ FM
1. Από μικρή αγαπούσα τον αθλητισμό και ήθελα να έχω επαφή με αυτόν. Δυστυχώς, δεν κατάφερα μέσω τον πανελλαδικών εξετάσεων να περάσω στα ΜΜΕ Παντείου, οπότε όταν ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στην Φιλοσοφική Σχολή, αποφάσισα να πάω στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ και να ΜΗΝ γίνω φιλόλογος.
2. Η δυσπιστία. Οι περισσότεροι άνθρωποι που ασχολούνται με τον χώρο του αθλητισμού-συνάδελφοι και αθλητές- δεν πιστεύουν ότι οι γυναίκες αγαπούν πραγματικά τον αθλητισμό. Πολλοί θεωρούν ότι το κίνητρό μας είναι η δημοσιότητα ή ο «καλός» γάμος.
3. Και βέβαια υπάρχουν αλλά δεν έχει να κάνει με τον χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας ή το φύλο. Υπάρχουν αδικίες , όπως σε όλους τους εργασιακούς χώρους.
4. Θέληση, επιμονή, υπομονή, αυτοπεποίθηση και όρεξη για δουλεία και διάβασμα. Αν θέλεις να τα καταφέρεις πρέπει να παρακολουθείς όλα όσα γίνονται στα σπορ και να έχεις σφαιρική άποψη.
5. Εννοείται ότι θα την παρότρυνα. Πάντα υπάρχει χώρος για ανθρώπους που θέλουν να δουλεύουν στον χώρο που επιθυμούν ή τουλάχιστον πρέπει πάντα να το προσπαθούν.
6. Υπέροχα και αν είναι και γεμάτο το γήπεδο ακόμα καλύτερα!
7. Όχι στο βαθμό που να με φέρουν σε δύσκολη θέση.
8. Θα άλλαζα σίγουρα την οπαδοποίηση του χώρου. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, δεν υπάρχει κάτι, αντιθέτως θα έλεγα ότι δεν είναι κακό να εξελισσόμαστε…
9. Αν εξαιρέσουμε τη μανούλα που θα ήθελε να λέει ότι η κόρη της είναι φιλόλογος και όχι ότι δουλεύει με «μαντραχαλάδες που μιλάνε για μπάλα», δεν υπάρχει κάποιο θέμα. Όπως όλες τις δουλειές.
Μπάμπης Χ.