Γράφει η Άντζελα Καμπέρου
Έρωτες με ημερομηνία λήξης. Τελεσίδικες σχέσεις με εγγυημένο τέλος.
Νομίζεις πως κάτι θα κρατήσει για πάντα, γιατί είσαι μέσα σε αυτό, ενώ όσοι είναι απ’ έξω ξέρουν μέχρι και πότε ακριβώς θα τελειώσει.
Ξεκινάς με όνειρα, ελπίδες, βλέψεις και νιώθεις πως μπορείς να κατακτήσεις τον κόσμο όλο. Τα μάγουλά σου κοντεύουν να σκιστούν από το πολύ χαμόγελο, από μία πρόσκαιρη ευτυχία που νομίζεις ότι θα διαρκέσει πολύ.
Προσπαθούν να σε συνετίσουν, να σου βάλουν μυαλό, να σε προσγειώσουν, μα το έχεις χάσει προ πολλού.
Εσύ είσαι ευτυχισμένος κι ας κόβουν οι άλλοι το λαιμό τους. Ας σκίζουν τα ιμάτιά τους δεν σε νοιάζει, δεν τους ακούς. Εσύ είσαι καλά.
Αγνοείς και προσπερνάς πράγματα που έπρεπε να ηχούν σαν καμπανάκια κινδύνου στα αυτιά σου.
Κλείνεις μάτια και εθελοτυφλείς σε φωτιές που καίνε μπροστά σου και εσύ τις περνάς για σπίρτα που κάποια στιγμή θα σβήσουν μόνα τους.
Κολλημένος σε μια πλανεύτρα ευτυχία κλείνεις μάτια και αυτιά, γυρίζεις πλάτη σε όσους θέλουν το καλό σου και ακολουθείς έναν δρόμο ολότελα καταστροφικό.
Μπαίνεις με τα όλα σε μια σχέση που έχει γραμμένη πάνω της την ημερομηνία λήξης της. Και είναι κοντόληκτη.
Το αγνοείς κι αυτό. Ελπίζεις πως ο έρωτας θα κάνει αυτή τη φορά την ανατροπή.
Ελπίζεις πως εσύ θα νικήσεις την αναγραφόμενη ημερομηνία. Την σβήνεις με ζήλο και σταυρώνεις τα δάχτυλα παρακαλώντας να μην σου κάνει ζημιά στο στομάχι.
Μα οι ημερομηνίες λήξης για αυτό υπάρχουν, για να ξέρεις πότε κάτι τελειώνει, για να σε προφυλάξουν από το να δηλητηριάσεις τον εαυτό σου. Κι εσύ επιδεικτικά το αγνοείς.
Όταν λοιπόν το στομάχι σου δεθεί κόμπος μην ψάξεις την αιτία.
Είναι που έχει περάσει η ημερομηνία λήξης και εσύ συνεχίζεις να επιμένεις.
Είναι που έφυγε ο έρωτας και έμειναν κάτι σαπισμένα απομεινάρια.
Είναι που η αγάπη και το δέσιμο από μόνα τους δεν αρκούν.
Είναι που για μια ακόμα φορά έκανες του κεφαλιού σου και πάλι τα έκανες μούσκεμα.
Είναι που για μια ακόμα φορά θα τρέξεις να κλαφτείς στους ίδιους ανθρώπους που κάποτε τους γύρισες την πλάτη γιατί δεν ήθελες να ακούς, γιατί η αλήθεια πονούσε.
Είναι που πόνεσε ο εγωισμός σου και πληγώθηκε από την υπερβολική υπεροψία και σιγουριά.
Κάποια πράγματα απλώς τελειώνουν.
Κάποια πράγματα απλώς δεν είναι γραφτό να κρατήσουν παραπάνω από όσο αναγράφει πάνω η συσκευασία τους.
Τώρα, αν εσύ επιλέξεις να το αγνοήσεις αυτό, οι συνέπειες έπονται και οι γραμμές παραπόνων δεν είναι διαθέσιμες για τις δικές σου λάθος επιλογές.
Για αυτούς τους έρωτες με ημερομηνία λήξης που έχουν κάψει καρδιές και καρδιές. Που έχουν ρημάξει συκώτια και συκώτια.
Για αυτούς που ξεκινάνε τόσο μαγικά και τελειώνουν τόσο ξαφνικά.