Γράφει η Ελένη Τσακίρη
Εκεί που ήσουν ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις …
Έτσι δεν λέει η παροιμία;
Έλα που στην περίπτωση μας βρίσκει εφαρμογή.
Δεν σου αρέσει ε;
Βλέπεις η ζωή είναι απρόβλεπτη πάντα.
Μονάχα εσύ παρέμεινες προβλέψιμος.
Μόνο που πια δεν με αφορά!
Δεν με αγγίζουν ούτε οι προβλέψεις σου , ούτε κι οι βλέψεις σου.
Είσαι πολύ καλός στο να ξενερώνεις κόσμο και να τον στρέφεις εναντίον σου.
Εσύ βέβαια, μπορεί με τη μεγάλη ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου, να το θεωρείς “χάρισμα “.
Βάφτισε την αλήθεια όπως θες.
Να την αλλάξεις δεν μπορείς όμως.
Το μοναδικό σου χάρισμα είναι να τη διαστρεβλωνεις , προσαρμόζοντας την όπως σε βολευει.
Μόνο που αυτό δεν διαρκεί για πάντα.
Είναι μια πρόσκαιρη νίκη ενός δειλού.
Μην απορείς λοιπόν που δεν πιστεύω σε μετάνοιες.
Από τα μεγάλα ” χαρίσματα ” σου, στα λόγια και μόνο ,”χόρτασα” .
Για αυτό δεν έχω χρόνο να σου χαρίσω πια.
Αρκετό χαράμισα για να ακούω ψέμματα ,υπεκφυγές και δικαιολογίες.
Δεν έχω χρόνο για τις “γενικότητες ” σου που θες να κάνεις συγκεκριμένες πια.
Δεν μπορώ να απαντώ σε κλήσεις και μηνύματα επαναλαμβανόμενα , με “κλισέ” ερωτήσεις και απαντήσεις , να είχαμε …να λέγαμε.
Βαρέθηκα πως το λένε ξενέρωσα.
Έπαψα να θέλω , σταμάτησα να περιμένω το οτιδήποτε.
Η κλήση σας προωθείται, ο συνδρομητής έπαψε να ασχολείται.
Μην αφήσετε μήνυμα!