Γράφει η Κέλλυ Σεφέρου
Αγάπη μου παλιά, άραγε έμαθες ποτέ να αγαπάς πραγματικά; Έμαθες στον άλλο να δίνεις αυτό που ζητάς; Έμαθες να περιμένεις αυτό που λαχταράς και να επιμένεις στον έρωτα που κάποτε έψαχνες σε εμάς; Εγώ, αγάπη μου, έπαθα και έμαθα. Εσύ;
Βλέπεις δεν είχαμε την τύχη να μάθουμε και να ζήσουμε παρέα όλα τα ωραία που κάποτε αναζητoύσαμε. Εσύ επέλεξες να φύγεις βιαστικά και εγώ αποφάσισα να μην σε ψάξω! Έδωσα όρκο στον εαυτό μου να σε διαγράψω από καθετί που σε θύμιζε, μέχρι που έφτασε η στιγμή του επαναπροσδιορισμού και κάπου εκεί τα κατάφερα να θέλω να υπάρχεις χωρίς εμένα! Να θέλω να υπάρχω χωρίς εσένα! Τα κατάφερα να αγαπώ εμένα! Τα κατάφερα να αγαπώ ότι αγαπάει εμένα! Χωρίς εσένα! Άκου τι άλλο έμαθα για την αγάπη λοιπόν, αγάπη μου…
‘Εμαθα πως ψίχουλα αγάπης δεν θα γεμίσουν ποτέ την καρδιά μου! Ο έρωτας, αγάπη μου, είδα πως είναι δύναμη και αντλείται από την αγάπη που νιώθουμε για τον ίδιο μας τον εαυτό! Εάν δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, τότε η δύναμη της αγάπης αυτομάτως μετατρέπεται σε παιχνίδι δύναμης! Κάτι σε νικητή και χαμένο, αν δυσκολεύεσαι να καταλάβεις. Κάτι σαν αυτό που είχαμε εμείς, αν θέλεις και παράδειγμα! ‘Εμαθα, λοιπόν, πως στην αγάπη δεν υπάρχει νικητής και χαμένος! Στην αληθινή αγάπη νικητές είναι δύο και χαμένος κανείς από τους δύο! Στην περίπτωση μας και οι δύο υπήρξαμε χαμένοι σε ένα παιχνίδι δύναμης, που δημιουργός του υπήρξες εσύ! Ωραίο παιχνίδι πάντως, θα το ξαναέπαιζα χωρίς τακτική και κανόνες αυτή την φορά, μα να είσαι σίγουρος πως θα έχανες από την πρώτη κιόλας στιγμή! Άκου λοιπόν, αγάπη μου, πόσα ακόμη έμαθα για εμένα, χάρη σ’ εσένα!
Έμαθα πως αυτό που είμαι θα μπορούσε να αποκτήσει νόημα και αξία, μόνο αν με αποδεχόμουν όπως ακριβώς είμαι! Έμαθα πως τα λάθη μας με οδήγησαν στα σημαντικότερα μαθήματα για την αγάπη, τα πέρασα όμως όλα και μάλιστα με άριστα! Έπαψα πια να κρύβω την αγάπη μου. Έπαψα να φοβάμαι την απόρριψη. Έμαθα να μοιράζω χαρά, αγκαλιές, φροντίδα και τρυφερότητα σαν και αυτή που δεν νιώσαμε όσο θα θέλαμε εμείς. Άρχισα να πράττω θαρραλέα και να διεκδικώ ό,τι επιθυμώ. Άρχισα να ζητάω χωρίς να νιώθω ντροπή για αυτό, χωρίς να περιμένω πάντα από τους άλλους για αυτό! Εσύ μου το έμαθες και αυτό! Άρχισα να νιώθω με όλη μου την καρδιά και να το εκφράζω έντονα, όπως δεν μου έμαθες ποτέ εσύ! Δεν μπορώ να μείνω ασυγκίνητη, όταν η αγάπη μου χαμογελά, αγάπη μου! Και αυτό το μαθαίνω κάθε μέρα. Για αυτό σου γράφω. Γιατί πλέον έμαθα, γιατί μαθαίνω ακόμα, γιατί βρήκα τους λόγους για να χαμογελάω κάθε μέρα! Εσύ χαμογελάς, αγάπη μου;
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσα ακόμη έμαθα για την αγάπη, αγάπη μου. Δεν θα μάθεις ποτέ πόσα είμαι ικανή να κάνω για την αγάπη, αγάπη μου! Εσύ μου υποσχέθηκες πως δεν θα με ξεχάσεις ποτέ και μου ζήτησες να κάνω το ίδιο. Τι θέλεις να φροντίσω να θυμάμαι για εμάς; Όταν μια μελαγχολία θα καλύπτει πάντα στη μνήμη μου τις λιγοστές έντονες στιγμές μας, τότε θα επιλέξω να θυμάμαι τα πράγματα όπως ακριβώς έγιναν και όχι όπως θα θέλαμε να είχαν γίνει! Δεν έφταιγες μόνο εσύ, στα αλήθεια δεν έφταιγα καθόλου λίγο και εγώ! Βλέπεις δεν είχαμε την συναισθηματική ωριμότητα τότε να ταιριάξουμε την λογική μας και να κατανοήσουμε τις καρδιές μας. Οι συγκυρίες δεν ήταν με το μέρος μας. Οι συγκυρίες δεν επιδιώξαμε ποτέ να είναι με το μέρος μας!
Και πέρασαν οι ζωές μας και δεν βρεθήκαμε ποτέ ξανά και την θέση πήραν νέες στιγμές και ενώ κάπου κάπου σε θυμίζουν εσύ πλέον δεν ζεις σε καμία από αυτές και είναι οι λόγοι αμέτρητοι για να θέλω να είσαι μόνο έξω από αυτές! Σε ευχαριστώ! Σε ευχαριστώ, γιατί ο έρωτας μπορεί να μην ακούει πλέον στο όνομα σου, όμως το λίγο που ζήσαμε ήταν αρκετό για να μάθω! Ήταν αρκετό για να αντικρίσω την αλήθεια! Ήταν αυτό που με βοήθησε να υψώσω το κεφάλι μου για να αντικρίσω άλλα μάτια, πιο αληθινά, σαν και αυτά που αναζητούσα από παιδί! Θυμάσαι αγάπη μου;
Δεν ψάχνω πια τα δικά σου μάτια, μάτια μου, έμαθα πλέον να βλέπω καθαρά με τα δικά μου! Και αν τύχει και συναντηθούν ποτέ τα βλέμματά μας, να ξέρεις πως στα δικά μου θα βρεις μόνο ευγνωμοσύνη για όσα μου έμαθες, και ας το μαθαίνεις τώρα! Εσύ όμως δεν μου είπες, έμαθες τελικά; Βρήκες ποτέ απαντήσεις από τα δικά μας λάθη; Ανακάλυψες την αληθινή αγάπη, αγάπη μου;
Για εμένα πλέον ξέρεις. Για εσένα πλέον μόνο ελπίζω, να είσαι πάντα καλά και να μαθαίνεις! Να μαθαίνεις να ζεις όπως ονειρευόμασταν όταν ήμασταν παιδιά! Με όλη σου την καρδιά!
Υ.Γ: Μια παλιά σου αγάπη!