Η ζωή για το αστέρι του Ελληνικού κινηματογράφου, δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα εξαρχής. Μένοντας ορφανή από πατέρα, από πολύ μικρή ηλικία, τη φροντίδα της οικογένειας ανέλαβε εξ ολοκλήρου η μητέρα της. Το πάθος της για την τέχνη της Υποκριτικής και το έμφυτο ταλέντο της δεν της άφησαν την παραμικρή αμφιβολία για το ποιο δρόμο θα έπρεπε να ακολουθήσει, ακόμη κι αν τα πρώτα της βήματα αναγκάστηκε να τα κάνει κρυφά από την οικογένειά της. Μια γυναίκα – σύμβολο της εποχής της, με κέφι, νάζι και αδιαμφισβήτητο ταλέντο, πρωταγωνίστησε σε έργα που άφησαν εποχή!
Δεν είμαι δήθεν σταρ. Είμαι η πραγματική Σταρ! Δεν έχω κάνει δήθεν αποτυχίες. Έχω κάνει τις μεγαλύτερες αποτυχίες! Δεν έχω κάνει δήθεν επιτυχίες. Έχω κάνει τα μεγαλύτερα ρεκόρ!
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, με καταγωγή από τα Λάγια της Μάνης, γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1934, στο Μαρούσι. Η απουσία του πατέρα δεν άργησε να κλονίσει τη ζωή της, καθώς ο νομάρχης Ι. Βουγιουκλάκη, κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, εκτελέστηκε από τον ΕΛΑΣ. Η μητέρα της, Αιμιλία Κουμουνδούρου, κλήθηκε τότε να μεγαλώσει την Αλίκη και τα δύο αδέλφια της, Αντώνη και Τάκη, μόνη της. Ήταν το έτος 1952, όταν η ταλαντούχα Αλίκη Βουγιουκλάκη αποφάσισε να δώσει εξετάσεις στο Εθνικό Θέατρο κρυφά από την οικογένειά της. Έγινε δεκτή, και όπως έμελλε να συμβεί, εκεί γνώρισε τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, μετέπειτα σύζυγό της και πατέρα του γιού της, Γιάννη, καθώς και μια από τις καλύτερές της φίλες, την Τζένη Καρέζη.
Ένα γεγονός το οποίο προκάλεσε βαθιά θλίψη στην πρωταγωνίστρια, ήταν πως μετά από τρία χρόνια αποφοίτησε από τη σχολή με Λίαν Καλώς, λόγω της αυστηρής βαθμολογίας του Δημήτρη Χορν. Το ταλέντο της όμως, δεν άφησε ασυγκίνητους, όσους τη γνώριζαν, με αποτέλεσμα να δέχεται προτάσεις για θεατρικές και κινηματογραφικές συνεργασίες, πριν ακόμη αποφοιτήσει. Έχοντας ρόλο στο θεατρικό έργο Κατά φαντασίαν ασθενής, και πρωταγωνιστώντας στο Ποντικάκι, ο δρόμος είχε ήδη ανοίξει, για να γραφτεί τελικά το όνομά της με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Θεάτρου και του Ελληνικού Κινηματογράφου.
Τα προβλήματα όμως δεν έλειπαν.. Ήταν η συμμετοχή της στην παράσταση Ρωμαίος και Ιουλιέτα, που θα διακινδύνευε την παραμονή της στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, καθώς δεν της διαβιβάστηκε ποτέ, πως δεν της επέτρεψαν να συμμετάσχει στο έργο αυτό, ούσα ακόμα φοιτήτρια της σχολής. Το συμβούλιο των καθηγητών συνεδρίασε, όμως η Αλίκη Βουγιουκλάκη ανέφερε επ’ ακριβώς τα γεγονότα, τονίζοντας πως στο παρελθόν, για τον ίδιο ακριβώς λόγο δε συνεργάστηκε με το Θίασο Κοτοπούλη, ενώ ανέφερε πως αν ήξερε την ένσταση της σχολής και αυτή τη φορά, δε θα είχε συμμετάσχει στην παράσταση. Το ζήτημα θεωρήθηκε λήξαν και η φοίτησή της συνεχίστηκε, ευτυχώς, χωρίς κάποιο άλλο απρόοπτο.
Η Αλίκη δεν άργησε να ονομαστεί από πολλούς ως Η Εθνική μας Σταρ, και οχι αδίκως! Κερδίζοντας το Βραβείο Ερμηνείας Α’ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, αποσπώντας τις καλύτερες κριτικές με την υποψηφιότητα ταινίας της στο Φεστιβαλ Καννών, αλλά και πρωταγωνιστώντας στη μεταφορά της ταινίας Το ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο στα Τούρκικα, δε μπορούσε κανείς να παραβλέψει πως η Αλίκη Βουγιουκλάκη γεννήθηκε για να ξεχωρίζει!
Ήταν το έτος 1961, όταν η Εθνική μας Σταρ αποφασίζει να δημιουργήσει το δικό της θίασο, και στη συνέχεια να συνεργαστεί με τη Φινος Φιλμς, πρωταγωνιστώντας σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες που – αδιαμφισβήτητα – άφησαν εποχή! Η Αλίκη στο Ναυτικό, Η Μαρία της σιωπής και η Υπολοχαγός Νατάσσα είναι μόνο μερικά από τα παντοτινά διαμάντια της συνεργασίας αυτής.
Περπατώντας στη δεκαετία του 1970, η Αλίκη Βουγιουκλάκη δε δίστασε να ανεβάσει ανυπέρβλητα μιούζικαλ, όπως το Καμπαρέ, το Βίκτωρ-Βικτώρια, η Καμπίρια, αλλά και η Μελωδία της Ευτυχίας, το οποίο έμελλε να είναι και το τελευταίο της έργο.
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Μια γυναίκα που αγάπησε και αγαπήθηκε
Το φαινόμενο Αλίκη Βουγιουκλάκη , όπως πολλοί την αποκαλούσαν, υπήρξε μια ηθοποιός που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάθε της καινούριο εγχείρημα έβρισκε τους δημοσιογράφους να την ακολουθούν κατά πόδας, το κοινό να την αποθεώνει και τη δημοτικότητά της να ανεβαίνει στα ύψη. Την ημέρα που έγινε γνωστό πως Το δόλωμα, Το κλωτσοσκούφι, Η μοντέρνα Σταχτοπούτα ή όπως αλλιώς χαράχτηκε στη μνήμη του καθενός, έφυγε απ’ τη ζωή, όλος ο ελληνικός κόσμος βυθίστηκε στη θλίψη.
Μια τόσο λαμπερή γυναίκα, μια παρουσία που ήταν γραφτό να ταρακουνήσει τα ελληνικά πράγματα, δεν ήταν δυνατόν να αφήσει ασυγκίνητο και το αντίθετο φύλο. Με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ γνωρίστηκαν, φοιτητές ακόμα, στο Εθνικό Θέατρο. Μετά τις σπουδές τους, και έχοντας παράλληλα μια μακρά πορεία επιτυχημένων κινηματογραφικών ταινιών και θεατρικών έργων, παντρεύτηκαν και απέκτησαν ένα γιό, τον Γιάννη Παπαμιχαήλ.
Αρκετά χρόνια μετά το διαζύγιό τους, λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων, η Αλίκη παντρεύτηκε μυστικά -όπως και χώρισε- τον Κύπριο, Γιώργο Ηλιάδη. Ο γάμος αποκαλύφθηκε από την ίδια σε συνέντευξή της στον Νίκο Χατζηνικολάου το 1993. Μετά το δεύτερο διαζύγιό της, και κατά τη διάρκεια της θεατρικής παράστασης Εβίταγνωρίζει τον Βλάσση Μπονάτσο, και ξεκινούν μια σχέση, η οποία κράτησε μέχρι το τέλος του 1987. Τελευταίος της σύντροφος, ο οποίος την αγάπησε και της στάθηκε, ώσπου η Αλίκη Βουγιουκλάκη έφυγε, υπήρξε ο ηθοποιός Κώστας Σπυρόπουλος.
Η είδηση του θανάτου της Αλίκης έγινε γνωστή στις 23 Ιουλίου 1996. Είχε νικηθεί από τον καρκίνο. Επί δύο ημέρες ο κόσμος προσερχόταν στη Μητρόπολη Αθηνών, ώστε να προσκυνήσει τη σωρό της, ενώ η κηδεία της πραγματοποιήθηκε δημοσία δαπάνη στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, με πλήθος κόσμου να τη συνοδεύει.
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, όμως, ήταν πια ένας θρύλος. Κι ένας θρύλος δε μπορεί να πεθάνει ποτέ…
Είμαι αυτή που είμαι και σε όποιον αρέσει. Που αρέσει δηλαδή…