Το παιχνίδι του έρωτα, παίζεται επί ίσοις όροις, μόνο!

Γράφει η Alice

Τι σόι παιχνίδι είναι αυτό που παίζεις;
Πώς θεωρείς πως με αυτούς τους όρους θα μπορούσα να μείνω; Πώς είναι δυνατόν να επιτρέψω στον εαυτό μου να μπει δεύτερος στη σειρά;
Όχι αγάπη μου. Κάποιος δεν σου έδειξε καλά πώς παίζεται το παιχνίδι της αγάπης, και όχι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα όταν πρόκειται για ψυχές. Ψυχές που δόθηκαν και έδωσαν άνευ όρων χωρίς να περιμένουν τίποτα για αντάλλαγμα. Διάλεξα να σου δώσω τα πάντα και δεν μετανιώνω. Στη ζωή όλα είναι μαθήματα, και όποιος δεν μάθει είναι καταδικασμένος σε πόνο αιώνιο. Ποτέ όμως δεν θα καταδεχόμουν να παίξω το παιχνίδι σου. Παιχνίδι με όρους άνισους, με στημένες παγίδες έτσι όπως εσένα βολεύουν. Δεν γυρίζει ο κόσμος γύρω από εσένα, τουλάχιστον όχι ο δικός μου, για τις άλλες δεν με απασχολεί.
Βάλε κάτω τα χαρτιά σου λοιπόν και πάμε το παιχνίδι από την αρχή. Με ίσους όρους και για τους δύο μας. Πάμε να ξεκινήσουμε από την ίδια αφετηρία γιατί δεν έχω σκοπό να σε κυνηγήσω. Έχεις τα κότσια να σταθείς δίπλα μου; Ούτε πίσω μου ούτε μπροστά μου. Και αν έχεις μάθει από γυναίκες που απλόχερα δέχονταν να στέκονται πίσω από σένα δύο είναι οι επιλογές σου. Ή μένεις και πάμε μαζί ξεκάθαρα και επί ίσοις όροις, ή φεύγεις οριστικά και συνεχίζεις να ασχολείσαι με τα δεύτερα. Με τα εύκολα, με αυτά που ποτέ δεν θα απαιτήσουν, ποτέ δεν θα ζητήσουν, ποτέ δεν θα σηκώσουν το βλέμμα να ανταμώσει το δικό σου.
Δεν μπορεί αγάπη μου να τα θες όλα δικά σου. Δεν σου το επιτρέπω εγώ. Δεν το επιτρέπω στον ίδιο μου τον εαυτό.
Και άκου, αν αποφασίσεις πως δεν μπορείς τελικά θα το σεβαστώ απόλυτα, αλλά να ξέρεις πως πίσω δεν θα γυρίσεις ούτε να κοιτάξεις. Δεν θα υπάρχω ούτε σαν σκιά. Θα την πάρω μαζί μου στο δικό μου ταξίδι, το μοναχικό, αυτό που θα μου δώσει ότι χρειάζεται για να συνεχίσω.